مفهوم «بعض» برخلاف «جزء»- که بر بخشى معیّن و مستقل از دیگر اجزاى یک مرکب، اطلاق مى‌گردد - بر بخشى نامعیّن از چیزى- که چه بسا در برگیرنده ی چند جزء باشد- دلالت دارد.
بر عنوان «بعض» در ابواب مختلف فقهى،احکام فراوانى مترتّب است که به نمونه‌هایى از آنها در باب هاى اجتهاد و تقلید، طهارت، صلاة، زکات، خمس و تجارت اشاره مى‌کنیم.
اگر بخشى از آب کثیر به واسطه ینجاست، تغییر کند و بخش دیگر به اندازه یکر باشد، با زوال اثر نجاست، بدون سبب خارجى، همه یآب، پاک مى‌شود. البتّه گروهى از فقها طهارت آن را مشروط به امتزاج و آمیخته شدن دو بخش آب با یکدیگر دانسته‌اند.
مکلّفى که در بخشى از وقت، قصرنماز، بر او واجب بوده و در بخشى دیگر، اتمام، در صورت فوت چنین نمازى، در اینکه در قضا مخیّر میان قصر و اتمام است و یا ملاک، وضعیت نماز گزار در آخر وقت مى‌باشد، اختلاف است. برخى، احتیاط را در جمع میان قصر و اتمام دانسته‌اند.
بنابر نظر کسانى که شرطوجوبزکات در چارپایان را چریدن (سوم) در طول سال مى‌دانند، معلوفه بودن در بخشى از سال، حیوان را از سائمه بودن خارج مى کند مگر آنکه آن زمان به قدرى کوتاه باشد که از نظر عرف، خللى در صدق عنوان سائمه در طول سال بر حیوان وارد نشود.
