استناد

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف

---

استناد یعنی تکیه دادن و استدلال کردن و از آن به مفهوم نخست در بابهای طهارت، صلات، حج، اطعمه و اشربه و حدود و به مفهوم دوم در سراسر فقه، هم برای اثبات احکام شرعی، هم برای اثبات دعاوی در دادگاه و هم برای اثبات موضوعات احکام سخن رفته است.

---

به قول مشهور، بر نمازگزار واجب است در صورت امکان، در حال قیام بر چیزی تکیه نکند، و در صورت عدم امکان، واجب است بر آنچه او را بر قیام قادر می‏سازد، مانند عصا تکیه نماید.
در وجوب اعتماد بر هر دو پا در حال قیام یا کفایت اعتماد بر یکی و تماس دیگری با زمین بدون اعتماد بر آن و یا حتّی عدم لزوم تماس، اختلاف است. تکیه کردن بر مواضع هفت گانه هنگام سجده، به معنای نهادن سنگینی بدن بر آنها، واجب است و صرف تماس با زمین کفایت نمی‏کند.
اگر نمازگزار بدون تکیه بر چیزی نتواند به رکوع رود، واجب است بر چیزی که این امکان را برای او فراهم آورَد، تکیه کند.

---

اعتماد یکسان بر هر دو پا در حال قیام، تکیه امام بر چیزی مانند سلاح و عصا هنگام ایراد خطبه نماز جمعه و اعتماد بر پای چپ هنگام ّ تخلی ، مستحب است. بر نمازگزار مستحب است هنگام برخاستن، دستها را بر زمین نهاده، با تکیه بر آنها برخیزد.

---

تکیه دادن در حمّام و مسجد و نیز هنگام خوردن و آشامیدن،همچنین بر قبر، مکروه است.

---