• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

اِنْفِطار (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





اِنْفِطار (به کسر الف، فاء و سکون نون) از واژگان قرآن کریم به معنای شكافته شدن است.



اِنْفِطار شكافته شدن است.


به موردی از اِنْفِطار که در قرآن به‌ کار رفته است، اشاره می‌شود:

۲.۱ - مُنْفَطِرٌ (آیه ۱۸ سوره مزمل)

(يَوْماً يَجْعَلُ الْوِلْدانَ شِيباً . السَّماءُ مُنْفَطِرٌ بِهِ كانَ وَعْدُهُ مَفْعُولًا)
يعنى: «روزی كه فرزندان را پیر می‌گرداند، آسمان در آن روز يا به سبب آن روز شكافته شده، و وعده خدا عملى است.»
ضمیر «بِهِ» راجع است به‌ (يَوْماً) و باء به معنى «فی» يا سبب است.
اين عبارت اخراى آيه‌: (إِذَا السَّماءُ انْفَطَرَتْ‌) و (وَ انْشَقَّتِ السَّماءُ فَهِيَ يَوْمَئِذٍ واهِيَةٌ) آسمان از هم مى‌شكافد و آن‌گاه سست مى‌گردد و فرو مى‌ريزد) است.


۱. قرشی بنابی، علی اکبر، قاموس قرآن، ج۵، ص۱۹۴.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۶۴۰.    
۳. طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۳، ص۴۳۸.    
۴. مزمّل/سوره۷۳، آیه۱۷-۱۸.    
۵. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۲۰، ص۱۰۷.    
۶. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۲۰، ص۶۹.    
۷. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۶، ص۳۳.    
۸. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱۰، ص۵۷۴.    
۹. الحاقه/سوره۶۹، آیه۱۶.    
۱۰. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۵۶۷.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «اِنْفِطار»، ج۵، ص۱۹۴.    






جعبه ابزار