• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

اِنْفِطار (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





اِنْفِطار (به کسر الف و فاء و سکون نون) از واژگان قرآن کریم به معنای شكافته شدن است.



اِنْفِطار شكافته شدن است.


(... يَوْماً يَجْعَلُ الْوِلْدانَ شِيباً • السَّماءُ مُنْفَطِرٌ بِهِ كانَ وَعْدُهُ مَفْعُولًا) ضمیر «بِهِ» راجع است به‌ (يَوْماً) و باء به معنى «فی» يا سبب است، يعنى: «روزيكه فرزندان را پیر می‌گرداند، آسمان در آن روز يا به سبب آن روز شكافته شده، و وعده خدا عملى است». اين عبارت اخراى آيه‌: (إِذَا السَّماءُ انْفَطَرَتْ‌) و (وَ انْشَقَّتِ السَّماءُ فَهِيَ يَوْمَئِذٍ واهِيَةٌ) آسمان از هم مى‌شكافد و آنگاه سست مى‌گردد و فرو مى‌ريزد) است.


۱. قرشی بنابی، علی اکبر، قاموس قرآن، ج۵، ص۱۹۴.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۶۴۰.    
۳. طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۳، ص۴۳۸.    
۴. مزمّل/سوره۷۳، آیه۱۷-۱۸.    
۵. الحاقه/سوره۶۹، آیه۱۶.    
۶. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۵۶۷.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله "فطر"، ج۵، ص۱۹۴.    






جعبه ابزار