• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

اهانت به بلعم باعورا (قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



بلعم باعورا، همان بِلْعام بن بِعُوْر یاد شده در تورات است.
[۱] کتاب مقدس، اعداد ۲۲ : ۵.
بِلْعام را نامی عبری و به معنای خداوند مردم دانسته‌اند.
[۲] قاموس کتاب مقدس، ص۱۸۷.




اهانت به بلعم باعورا با تشبیه وی به سگ، از سوی خداوند انجام شده است.
واتل علیهم نبا الذی ءاتینـه ءایـتنا فانسلخ منها فاتبعه الشیطـن فکان من الغاوین(و بر آنها بخوان سرگذشت آن کس را که آیات خود را به او دادیم؛ ولی (سرانجام) خود را از آن تهی ساخت و شیطان در پی او افتاد، و از گمراهان شد!) ولو شئنا لرفعنـه بها ولـکنه اخلد الی الارض واتبع هویـه فمثله کمثل الکلب ان تحمل علیه یلهث او تترکه یلهث....(و اگر می‌خواستیم، (مقام) او را با این آیات (و علوم و دانشها) بالا می‌بردیم؛ (اما اجبار، بر خلاف سنت ماست؛ پس او را به حال خود رها کردیم) و او به پستی گرایید، و از هوای نفس پیروی کرد! مثل او همچون سگ (هار) است که اگر به او حمله کنی، دهانش را باز، و زبانش را برون می‌آورد، و اگر او را به حال خود واگذاری، باز همین کار را می‌کند؛ (گویی چنان تشنه دنیا پرستی است که هرگز سیراب نمی‌شود! (این مثل گروهی است که آیات ما را تکذیب کردند؛ این داستانها را (برای آنها) بازگو کن، شاید بیندیشند (و بیدار شوند)!)به نظر مفسران، مقصود از «الذی آتیناه...» بلعم باعورا عالم بنی اسرائیلی است.

۱.۱ - مراد از آیاتنا

اینکه مراد از «آیاتنا» در آیه ۱۷۵ سوره اعراف چیست؟ برخی آن را «نبوت» پنداشته‌اند که به سبب ناسازگاری با عصمت انبیا، از سوی دانشمندان شیعه و شماری از مفسران اهل سنت، دچار چالش جدّی شده است. تفسیر آن به «اسم اعظم» را نیز شیخ طوسی برنمی تابد. استجابت دعا، برخورداری از معارف تورات، علم و حجج از موارد دیگری است که در تفسیر آن گفته شده است. سیاق آیات و تعابیر «فَانسَلَخَ مِنها» و «لَرَفَعنـهُ بِها» نشان می‌دهد که آیات یاد شده، از نوع « آیات نفسانی » و «کرامتهای خاص باطنی» بوده است و به گونه‌ای راه شناخت خداوند را واضح و روشن به وی می‌نمایانده که هیچ شک و تردیدی در شناخت حق برایش نمی‌مانده است.


۱. کتاب مقدس، اعداد ۲۲ : ۵.
۲. قاموس کتاب مقدس، ص۱۸۷.
۳. اعراف/سوره۷، آیه۱۷۵.    
۴. اعراف/سوره۷، آیه۱۷۶.    
۵. طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، ج۴، ص۳۹۴.    
۶. طوسی، محمد بن حسن، التبیان، ج۵، ص۳۲.    
۷. طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، ج۴، ص۳۹۵.    
۸. طوسی، محمد بن حسن، التبیان، ج۵، ص۳۲.    
۹. طوسی، محمد بن حسن، التبیان، ج۵، ص۳۱-۳۲.    
۱۰. طباطبایی، محمدحسین، المیزان فی تفسیر القرآن، ج۸، ص۳۳۲-۳۳۳.    



مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۵، ص۳۲۴، برگرفته از مقاله «اهانت به بلعم باعورا».    


رده‌های این صفحه : اهانت | موضوعات قرآنی




جعبه ابزار