اشتقاق (اصول)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف

---

لفظی را از لفظ دیگر گرفتن با اشتراک در حروف اصلی آن اشتقاق گفته می شود

---

اشتقاق، به معنای گرفتن لفظی از لفظ دیگر است، در صورتی که از نظر معنا و ترکیب مناسبت داشته و در صیغه مغایر باشند.

---

اشتقاق را بر سه قسم دانسته‌اند:
۱. اشتقاق صغیر، و آن در جایی است که بین دو لفظ در حروف و ترتیب تناسب باشد، مانند: اشتقاقِ «ضَرَبَ» از «ضَرب»؛
۲. اشتقاق کبیر، و آن در جایی است که بین دو لفظ در حروف و معنا تناسب باشد، نه در ترتیب، مثل: اشتقاق «جَبَذَ» از «جَذب»؛
۳. اشتقاق اکبر، و آن در جایی است که بین دو لفظ در مخارج حروف تناسب باشد، مثل: اشتقاق «نعق» از «نهق

---