• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

ترکیب (منطق)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



ترکیب، از اصطلاحات علم منطق بوده و به کنار هم قرار گرفتن چند لفظ به صورت مجموعه واحد با افاده معنایی غیر از معنای مفردات، اطلاق می‌گردد.



ترکیب عبارت است از: فراهم‌ساختن و ترتیب‌دادن چند لفظ به صورت مجموعه واحدی که افاده معنای خاصی غیر از معنای مفردات آن کند؛ مانند ترکیب رسول و الله در رسول الله یا ترکیب خانه و خدا در خانه خدا و یا ترکیب زید و قائم در زید قائم؛
بدین‌سان ترکیب از کنار هم قرار گرفتن اجزای لفظ مرکب به وجود می‌آید و لفظ مرکب که از اقسام لفظ موضوع است، لفظی است که دارای جزء باشد و جزء لفظ بر جزء معنایش دلالت کند و این دلالت نیز اراده شده و مقصود باشد. ترکیب به جهتی اولی یا ثانوی است و به اعتبار دیگر خبری یا تقییدی است.
[۲] مجتهد خراسانی، محمود، رهبرخرد، ص۱۵۱.
[۳] مجتهد خراسانی، محمود، رهبرخرد، ص۱۷۹



۱. ابن سینا، حسین بن عبدالله، النجات، ص۱۰.    
۲. مجتهد خراسانی، محمود، رهبرخرد، ص۱۵۱.
۳. مجتهد خراسانی، محمود، رهبرخرد، ص۱۷۹



پایگاه مدیریت اطلاعات علوم اسلامی، برگرفته از مقاله «ترکیب»، تاریخ بازیابی ۱۳۹۵/۱۰/۲۶.    


رده‌های این صفحه : اصطلاحات منطقی




جعبه ابزار