• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

آل (لغات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف




آل: (آلَ فِرْعَوْنَ بِالسِّنِیْنَ)
«آل» در اصل، «اهل» بوده، سپس به اصطلاح، «قلب شده» و به این صورت درآمده است، و «اهل» به معنای نزدیکان و خاصان انسان است؛ اعم از این که بستگان نزدیک او باشند و یا همفکران و همگامان و اطرافیان. «آل» گر چه غالباً در مورد «اهل بیت» و «خانواده» به کار می‌رود، ولی احیاناً در معنای وسیعی که گفتیم نیز استعمال می‌شود. و قرائن مقام نشان می‌دهد که در آیه ۴۱ سوره قمر منظور همین معنای وسیع است.



ترجمه و تفاسیر آیات مرتبط با آل:

۱.۱ - آیه ۱۳۰ سوره اعراف

(وَلَقَدْ أَخَذْنَا آلَ فِرْعَونَ بِالسِّنِينَ وَنَقْصٍ مِّن الثَّمَرَاتِ لَعَلَّهُمْ يَذَّكَّرُونَ)(و ما فرعونيان را به خشکسالی و كمبود ميوه‌ها گرفتار كرديم، شايد متذکّر گردند).
علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: «خداى سبحان در اين آيه مى‌فرمايد -و قسم هم ياد مى‌كند- كه آل فرعون را يعنى همان قبطى‌ها را كه فامیل او بودند به قحطى‌هاى متعدد و كمى میوه‌ها دچار كرد تا شايد بدين وسيله متذكر شوند». (دیدگاه شیخ طبرسی در مجمع البیان:)

۱.۲ - آیه ۴۱ سوره قمر

(وَلَقَدْ جَاء آلَ فِرْعَوْنَ النُّذُرُ)(و همچنين انذارها و هشدارها يكى پس از ديگرى به سراغ فرعونيان آمد).
علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: «در اينجا نيز منظور از كلمه نذر، انذار است نه اينكه جمع نذير باشد، و اگر جمله‌ (كَذَّبُوا بِآياتِنا) را بدون واو آورد، و در نتيجه عطف به ما قبل نكرد، براى اين بود كه اين جمله پاسخى بود از سؤالى تقديرى، گويا بعد از آنكه فرمود: آل فرعون هم انذار شدند ، كسى پرسيده: خوب آنها چه كردند؟ در پاسخ فرموده: (كَذَّبُوا بِآياتِنا)، آيات ما را تکذیب كردند و آن گاه نتيجه گرفته كه به همين جهت ما ايشان را بگرفتيم، گرفتن سلطانى عزیز و مقتدر». (دیدگاه شیخ طبرسی در مجمع البیان:)


۱. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۹۸.    
۲. اعراف/سوره۷، آیه۱۳۰.    
۳. قمر/سوره۵۴، آیه۴۱.    
۴. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۶، ص۳۷۵.    
۵. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۲۳، ص۷۸.    
۶. اعراف/سوره۷، آیه۱۳۰.    
۷. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۱۶۵.    
۸. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۸، ص۲۸۹.    
۹. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۸، ص۲۲۶.    
۱۰. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۹، ص۲۲۲.    
۱۱. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۴، ص۷۱۹.    
۱۲. قمر/سوره۵۴، آیه۴۱.    
۱۳. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۵۳۰.    
۱۴. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۹، ص۱۳۴.    
۱۵. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۹، ص۸۲.    
۱۶. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۴، ص۴۴.    
۱۷. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۹، ص۲۹۲.    



مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «آل»، ص۱۱.    






جعبه ابزار