• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

قرینه

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



قرینه به شیء همراه کلام، و راهنمای مخاطب به مراد جدّی متکلّم اطلاق می‌شود.



قرینه از « مقارنه » گرفته شده، و به معنای هر چیزی است که همراه کلام بوده و مخاطب را به آن معنایی که مراد جدی متکلم است، راهنمایی می‌کند؛ به بیان دیگر، هر آن چیزی است که به مطلوب اصلی متکلم اشاره نموده و بیان گر مراد جدی او است، به گونه‌ای که اگر آن نباشد، معنای دیگری که مراد متکلم نیست، افاده می‌گردد.

۱.۱ - نکته

قرینه یا صارفه است که کلام را از معنای حقیقی به معنای مجازی آن سوق می‌دهد و یا معیِّنه است که یکی از معانی مشترک لفظی را تعیین می‌نماید، چنان که در اصول فقه ، خاص ، قرینه برای عام ، و مقیِّد، قرینه برای مطلق است (چه قرینه متصل باشد چه منفصل ).
[۱] کتاب التعریفات، جرجانی، محمد بن علی، ص۷۵.
[۲] اصول فقه، رشاد، محمد، ص۱۵.
[۳] فرهنگ معارف اسلامی، سجادی، جعفر، ج۳، ص۵۰۹.
[۴] کشاف اصطلاحات الفنون و العلوم، تهانوی، محمد اعلی بن علی، ج۲، ص۱۲۲۸.



 
۱. کتاب التعریفات، جرجانی، محمد بن علی، ص۷۵.
۲. اصول فقه، رشاد، محمد، ص۱۵.
۳. فرهنگ معارف اسلامی، سجادی، جعفر، ج۳، ص۵۰۹.
۴. کشاف اصطلاحات الفنون و العلوم، تهانوی، محمد اعلی بن علی، ج۲، ص۱۲۲۸.
۵. فرهنگ تشریحی اصطلاحات اصول، ولایی، عیسی، ص ۲۷۲.    



فرهنگ‌نامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، ص۶۳۰، برگرفته از مقاله «قرینه».    



جعبه ابزار