آب کر
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
آب کر مقدار آبی است که اگر در ظرفی که هر یک از درازا، پهنا و گودی آن سه وجب و نیم معمولی است بریزند آن را پر کند. از آب کر در باب
طهارت بحث شده است.
آب کُرّ اندازه مشخّصی از
آب مطلق است که با ملاقات
نجاست، نجس نمیگردد. مگر در صورتیکه در اثر تماس با نجاست، یکی از اوصاف سهگانه آن –
رنگ،
بو و
مزه - تغییر کند.
و به بیان دقیقتر آب کر که قسیم
آب قلیل و از اقسام
آب راکد و آن هم از اقسام آب مطلق است، به آب راکدی (آب مطلق که
آب جاری،
چشمه،
چاه و
باران نیست) گفته میشود کهاندازه آن به حد معینی که خواهد آمد و یا بیشتر از آن باشد.
آب کرّ نزد
مشهور فقیهان، مقدار آبی است که اگر در ظرفی که هر یک از درازا، پهنا و گودی آن سه وجب و نیم معمولی است بریزند آن را پر کند. از اینرو، مجموع مساحت آب کرّ ۴۲ و هفت هشتم وجب است. مساحتهای ۳۶ و ۲۷ وجب نیز گفته شده است.
وزن آن ۳۷۶/۷۴۰، ۳۷۷، و ۳۸۴ کیلوگرم و غیر آن ذکر شده است. برخی گفتهاند: اگر مقدار وزن
آب ۴۸۰ کیلوگرم باشد، طبق نظر تمامی فقها آب، کُرّ است.
در
تحریرالوسیله در بیاناندازه کر آمده است: للکرّ تقدیران: احدهما: بحسب الوزن، و هو... بحسب الکیلو المتعارف (۴۱۹/ ۳۷۷) علی الاقرب. وثانیهما: بحسب المساحة، و هو ما بلغ ثلاثة واربعین شبراً الا ثمن شبر علی الاحوط، بل لا یخلو من قوّة.»
یعنی آب کر به دو صورتاندازهگیری میشود: اول با وزن و آن... بر حسب کیلوگرم رایج بنابر اقرب ۳۷۷ کیلو و ۴۱۹ گرم است. دوم با
مساحت (گنجایش) و آن چهل و سه وجب است مگر یکهشتم وجب (چهل و دو وجب و هفتهشتم وجب) است بنابر احوط بلکه خالی از قوت نیست.
کرّ بودن آب با
یقین انسان یا خبر دادن دو مرد
عادل ثابت میشود. در کفایت اِخبار یک مرد عادل بلکه
ثقه اختلاف است.
آب کرّ از اقسام آب مطلق و پاک کننده است
و با ملاقات نجاست، نجس نمیشود، مگر آنکه رنگ، بو یا مزه آن بر اثر ملاقات با نجاست تغییر کند.
در این صورت، پاک شدن آن منوط به زوال تغیّر و اتّصال به
آب کثیر دیگر و آمیختگی با آن است. در حصول طهارت به مجرّد اتّصال، بدون امتزاج اختلاف است.
امام خمینی در اینباره در تحریرالوسیله مینویسند: «و الاقوی عدم الاکتفاء بالاتّصال بلا امتزاج.»
بنابراین برای
تطهیر، آب متنجس باید با
آب معتصم ممزوج گردد.
البته
متنجس شدن آب مطلق از جمله آب کر به واسطه تغییر رنگ و بو و مزه در صورتی است که این تغییرات به واسطه ملاقات با نجس باشد نه
مجاورت با آن، پس «اگر در اثر مجاورت با نجاست تغییر کند نجس نمیشود، مانند آنکه آب مطلق در اثر نزدیک بودن با
مردار بوی آن را بگیرد. البته اگر مردار خارج آب بیفتد و قسمتی از آن داخل آب قرار بگیرد و آب به واسطه مجموع آن تغییر نماید نجس میشود.»
و «معیار (نجس شدن) این است که آب با اوصاف نجاست تغییر کند نه با اوصاف متنجس، پس اگر آب کر یا جاری و مانند آنها به وسیله
بقّم (بَ ق قَ م - چوبی باشد سرخ که رنگرزان بدان چیزها رنگ کنند)
متنجس قرمز گردد نجس نمیشود.»
همچنین «معیار، تغییر یکی از اوصاف سهگانه آب به سبب نجاست است، اگر چه تغییر آن از سنخ اوصاف نجاست نباشد، پس اگر آب با ریختن خون در آن، زرد شود نجس میشود.»
چیز نجس با یک بار شستن در آب کرّ پاک میشود. در لزوم تعدّد شستن برای
تطهیر چیز نجس شده به
ادرار و نیز ظرف نجس، و
وجوب فشردن اشیای نجسی مانند لباس که
آب در آنها نفوذ میکند، جهت خارج شدن
غساله آن اختلاف است.
قول مشهور در دو مورد اول (نجس شده به ادرار و ظرف نجس) و نیز مشهور متأخّران در مورد اخیر، عدم لزوم تعدّد است.
اگر در بقای کرّ بودن آبی
شک شود،
حکم کرّ و اگر در رسیدن آبی قلیل به مقدار کرّ شک شود، حکم
آب قلیل را دارد.
•
فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم السلام، ج۱، ص۱۰۵-۱۰۶. • ساعدی، محمد، (مدرس حوزه و پژوهشگر)، موسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی.