• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

کلمات فارسی قرآن

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



کلمات فارسی قرآن، کلماتی از قرآن ، به لغت فارسی را می‌گویند.



زبان فارسی، زبان آریایی و به عقیده زبان شناسان از خانواده زبان‌های هندی اروپایی است.


از مجموعه کلمات قرآن که به زبان فارسی منسوب است و شاید بعضی از این کلمات در زبان‌های دیگر نیز رایج بوده است، می‌توان کلمات ذیل را برشمرد:
۱. استبرق: دیبای حریر : (ویلبسون ثیابا خضرا من سندس واستبرق)
.
۲. سجیل: سنگ و گل : (وامطرنا علیها حجارة من سجیل منضود) ؛
۳. کورت: غورت، غروب کرد: (اذا الشمس کورت) ؛
۴. مقالید: کلیدها: (له مقالید السماوات والارض)
۵. اباریق: کوزه‌ها: (باکواب واباریق وکاس من معین) ؛
۶. بیع: کلیساها: (ولولا دفع الله الناس بعضهم ببعض لهدمت صوامع وبیع وصلوات…) ؛
۷. تنور: تنور : (فاذا جاء امرنا وفار التنور) ؛
۸. جهنم : دوزخ (در قرآن کریم ۷۷ مرتبه تکرار شده است)؛
۹. دینار : پول زر : (ومنهم من ان تامنه بدینار لا یؤده الیک) ؛
۱۰. رس: هر چیز کنده شده مانند چاه و گور : (وعادا وثمود واصحاب الرس) ؛
۱۱. روم : نام کشور یا سرزمینی که رومیان بر آن حکومت می‌کردند: (غلبت الروم فی ادنی الارض) ؛
۱۲. زنجبیل : گیاهی خوشبو: (ویسقون فیها کاسا کان مزاجها زنجبیلا) ؛
۱۳. سجین : سنگ و گل: (کلا ان کتاب الفجار لفی سجین) ؛
۱۴. سقر: دوزخ: (یوم یسحبون فی النار علی وجوههم ذوقوا مس سقر) ؛
۱۵. سلسبیل : نرم و روان و آب گوارا: (عینا فیها تسمی سلسبیلا) ؛
۱۶. سندس: ابریشم ، دیبا: (ویلبسون ثیابا خضرا من سندس واستبرق) ؛
۱۷. قرطاس: کاغذ : (ولو نزلنا علیک کتابا فی قرطاس) ؛
۱۸. اقفال: جمع قفل: (افلا یتدبرون القرآن‌ام علی قلوب اقفالها) ؛
۱۹. کافور : گیاهی خوشبو: (ان الابرار یشربون من کاس کان مزاجها کافورا) ؛
۲۰. کنز: گنج: (لولا انزل علیه کنز او جاء معه ملک) ؛
۲۱. مجوس : گبرها: (ان الذین آمنوا والذین هادوا والصابئین والنصاری والمجوس) ؛
۲۲. یاقوت : معرب یاکند و نوعی سنگ قیمتی: (کانهن الیاقوت والمرجان) ؛
۲۳. مرجان : (یخرج منهما اللؤلؤ والمرجان) ؛
۲۴. مسک: مشک : (ختامه مسک) ؛
۲۵. وردة: گلگون: (فاذا انشقت السماء فکانت وردة کالدهان) ؛
۲۶. هود : قوم یهود : (وقالوا لن یدخل الجنة الا من کان هودا او نصاری) ؛
۲۷. یهود: (وقالت الیهود…).
نویسنده کتاب القرائات القرآنیه کلمات ذیل را بی هیچ اختلافی فارسی می‌داند:
دین ؛ جهنم ؛ دینار ؛ کنز ؛ تنور ؛ سجیل ؛ سرادق ( دهلیزسندس ؛ بیع ؛ مقالید؛ برزخ؛ یاقوت؛ اباریق؛ زنجبیل؛ کورت؛ مسک .
و اما کلمات ذیل را جزو آن دسته کلمات فارسی می‌داند که دیدگاه‌های ضعیفی در مخالفت با آن نقل شده است:
استبرق؛ سجیل (گل)؛ اقفال؛ کافور.
[۵۷] سیوطی، عبد الرحمان بن ابی بکر، المتوکلی فیما ورد فی القرآن باللغات، ص۶۷-۹۰.
[۵۸] شاهین، عبد الصبور، القراءات القرآنیة فی ضوء علم اللغة الحدیث، ص۳۱۹.
[۶۱] عبد الرحیم، عبد الجلیل، لغة القرآن الکریم، ص۱۸۶.
[۶۲] قلعه جی، محمدرواس، لغة القرآن الکریم، ص۱۹-۳۰.



۱. انسان/سوره۷۶، آیه۲۱.    
۲. کهف/سوره۱۸، آیه۳۱.    
۳. دخان/سوره۴۴، آیه۵۳.    
۴. رحمن/سوره۵۵، آیه۵۴.    
۵. دخان/سوره۴۴، آیه۵۳.    
۶. رحمن/سوره۵۵، آیه۵۴.    
۷. انسان/سوره۷۶، آیه۲۱.    
۸. هود/سوره۱۱، آیه۸۲.    
۹. حجر/سوره۱۵، آیه۷۴.    
۱۰. فیل/سوره۱۰۵، آیه۴.    
۱۱. حجر/سوره۱۵، آیه۷۴.    
۱۲. فیل/سوره۱۰۵، آیه۴.    
۱۳. تکویر/سوره۸۱، آیه۱.    
۱۴. زمر/سوره۳۹، آیه۶۳.    
۱۵. شوری/سوره۴۲، آیه۱۲.    
۱۶. شوری/سوره۴۲، آیه۱۲.    
۱۷. واقعه/سوره۵۶، آیه۱۸.    
۱۸. حج/سوره۲۲، آیه۴۰.    
۱۹. مؤمنون/سوره۲۳، آیه۲۷.    
۲۰. هود/سوره۱۱، آیه۴۰.    
۲۱. هود/سوره۱۱، آیه۴۰.    
۲۲. آل عمران/سوره۳، آیه۷۵.    
۲۳. فرقان/سوره۲۵، آیه۳۸.    
۲۴. روم/سوره۳۰، آیه۲.    
۲۵. روم/سوره۳۰، آیه۳.    
۲۶. انسان/سوره۷۶، آیه۱۷.    
۲۷. مطففین/سوره۸۳، آیه۷.    
۲۸. قمر/سوره۵۴، آیه۴۸.    
۲۹. مدثر/سوره۷۴، آیه۲۶.    
۳۰. مدثر/سوره۷۴، آیه۲۷.    
۳۱. مدثر/سوره۷۴، آیه۴۲.    
۳۲. مدثر/سوره۷۴، آیه۲۶.    
۳۳. مدثر/سوره۷۴، آیه۲۷.    
۳۴. مدثر/سوره۷۴، آیه۴۲.    
۳۵. انسان/سوره۷۶، آیه۱۸.    
۳۶. کهف/سوره۱۸، آیه۳۱.    
۳۷. انعام/سوره۶، آیه۷.    
۳۸. انعام/سوره۶، آیه۹۱.    
۳۹. انعام/سوره۶، آیه۹۱.    
۴۰. محمد/سوره۴۷، آیه۲۴.    
۴۱. انسان/سوره۷۶، آیه۵.    
۴۲. هود/سوره۱۱، آیه۱۲.    
۴۳. کهف/سوره۱۸، آیه۸۲.    
۴۴. فرقان/سوره۲۵، آیه۸.    
۴۵. کهف/سوره۱۸، آیه۸۲.    
۴۶. فرقان/سوره۲۵، آیه۸.    
۴۷. حج/سوره۲۲، آیه۱۷.    
۴۸. رحمن/سوره۵۵، آیه۵۸.    
۴۹. رحمن/سوره۵۵، آیه۲۲.    
۵۰. رحمن/سوره۵۵، آیه۵۸.    
۵۱. مطففین/سوره۸۳، آیه۲۶.    
۵۲. رحمن/سوره۵۵، آیه۳۷.    
۵۳. بقره/سوره۲، آیه۱۱۱.    
۵۴. بقره/سوره۲، آیه۱۳۵.    
۵۵. بقره/سوره۲، آیه۱۴۰.    
۵۶. بقره/سوره۲، آیه۱۱۳.    
۵۷. سیوطی، عبد الرحمان بن ابی بکر، المتوکلی فیما ورد فی القرآن باللغات، ص۶۷-۹۰.
۵۸. شاهین، عبد الصبور، القراءات القرآنیة فی ضوء علم اللغة الحدیث، ص۳۱۹.
۵۹. سیوطی، عبد الرحمان بن ابی بکر، الاتقان فی علوم القرآن، ج۲، ص۱۳۰.    
۶۰. سیوطی، عبد الرحمان بن ابی بکر، الاتقان فی علوم القرآن، ج۲، ص۱۲۵.    
۶۱. عبد الرحیم، عبد الجلیل، لغة القرآن الکریم، ص۱۸۶.
۶۲. قلعه جی، محمدرواس، لغة القرآن الکریم، ص۱۹-۳۰.



فرهنگ‌نامه علوم قرآنی، برگرفته از مقاله «کلمات فارسی قرآن».    




جعبه ابزار