• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

فَنَن (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





فَنَن (به فتح فاء و نون) از واژگان قرآن کریم به معنای شاخه درخت است.
جمع آن اَفْنان (به فتح الف و سکون فاء) می‌باشد.
اين كلمه يک‌بار بيشتر در قرآن نيامده است.



فَنَن (بر وزن فَرَس) به معنای شاخه درخت است.
طبرسی، شاخه سبز برگ گفته است.
اقرب، شاخه راست گفته است.
جمع آن اَفْنان است‌.


به موردی از فَنَن که در قرآن به‌ کار رفته است، اشاره می‌شود:

۲.۱ - أَفْنانٍ (آیه ۴۸ سوره الرحمن)

(وَ لِمَنْ خافَ مَقامَ رَبِّهِ جَنَّتانِ‌ ... ذَواتا أَفْنانٍ)
يعنى: «آن دو بهشت داراى شاخه‌هاست.»
ذَواتا أَفْنانٍ وصف‌ جَنَّتانِ است.
ممكن است‌ أَفْنانٍ جمع فنّ باشد كه به معنى نوع است. يعنى: «آن دو بهشت داراى انواع نعمت‌ها هستند.»



اين كلمه يک‌بار بيشتر در قرآن نيامده است.


۱. قرشی بنابی، علی اکبر، قاموس قرآن، ج۵، ص۲۰۵.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۶۴۵.    
۳. طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۶، ص۲۹۴.    
۴. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۹، ص۳۱۴.    
۵. شرتونی، سعید، أقرب الموارد فی فصح العربیة و الشوارد، ج۴، ص۲۰۶.    
۶. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۶۴۵.    
۷. الرحمن/سوره۵۵، آیه۴۶-۴۸.    
۸. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۹، ص۱۸۴.    
۹. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۹، ص۱۰۹.    
۱۰. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۴، ص۱۰۸.    
۱۱. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۹، ص۳۴۶.    
۱۲. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۲۳، ص۱۶۳.    
۱۳. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۹، ص۱۸۴.    
۱۴. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۹، ص۱۰۹.    
۱۵. الرحمن/سوره۵۵، آیه۴۶-۴۸.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «فنن»، ج۵، ص۲۰۵.    






جعبه ابزار