غور (مفردات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
غَوْر (به فتح غین و سکون واو) از
واژگان قرآن کریم به معنای فرو رفتن است.
مشتقات
غَوْر که در
آیات قرآن آمده عبارتند از:
اِغاره (به کسر الف) به معنای هجوم بردن و سرعت سير،
مَغارات (به فتح میم) جمع مَغار به معنای
غار،
غَوْراً (به فتح غین و سکون واو) به معنای فرو رفتن،
مُغِيراتِ (به ضم میم و کسر غین) به معناى هجوم و حمله به دشمن است.
غَوْر به معنای فرو رفتن است.
«غَارَ الْمَاءُ غَوْراً: دَخَلَ فِي الْأَرْضِ وَ سَفَلَ فِيهَا» يعنى:
آب در
زمین فرو رفت.
غور به معنى غائر و فرو رونده است.
اِغاره به معنى هجوم بردن و سرعت سير است.
مَغار و مَغاره به معناى
غار و جمع آن مَغارات و
مَغاوِر است.
به مواردی از
غَوْر که در
قرآن به کار رفته است، اشاره می‌شود:
(أَوْ يُصْبِحَ ماؤُها غَوْراً فَلَنْ تَسْتَطِيعَ لَهُ طَلَباً) يعنى: «يا آب آن به اعماق فرو رود كه هرگز جستن نتوانى.»
(قُلْ أَ رَأَيْتُمْ إِنْ أَصْبَحَ ماؤُكُمْ غَوْراً فَمَنْ يَأْتِيكُمْ بِماءٍ مَعِينٍ) «بگو اگر آب شما به اعماق فرو رود كه
آب جاری به شما می‌آورد؟.»
(فَالْمُغِيراتِ صُبْحاً) «
قسم به هجوم برندگان وقت صبح.»
(لَوْ يَجِدُونَ مَلْجَأً أَوْ مَغاراتٍ أَوْ مُدَّخَلًا لَوَلَّوْا إِلَيْهِ وَ هُمْ يَجْمَحُونَ) يعنى: «اگر پناهگاه يا غارها (نهانگاه‌ها) يا گريز گاهى می‌يافتند شتابان به آن رو می‌كردند.»
•
قرشی بنایی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «غور»، ج۵، ص۱۲۹.
