• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

سوره مجادله

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


دیگر کاربردها: مجادله (ابهام‌زدایی).

سوره مجادله سوره پنجاه و هشتم قرآن کریم است.


۱ - معرفی سوره مجادله

[ویرایش]

در آیه اول این سوره، سخن از مجادله و گفت وگوی پیامبر -صلی الله علیه وآله- با زنی است که شوهرش او را « ظهار » کرده بود؛ به همین مناسبت، سوره را «مجادله» یا «ظهار» نامیده‌اند. «ظهار» نوعی تحریم زن بود که در جاهلیت رواج داشت.

۲ - مفاد سوره

[ویرایش]

این سوره متعرض مطالب گوناگون از احکام و آداب و صفات است. قسمتی از آن مربوط به حکم ظهار است، قسمتی هم مربوط به نجوی و بیخ گوشی سخن گفتن است. قسمتی هم مربوط به آداب نشستن در مجلس. و قسمتی راجع به اوصاف کسانی است که با خدا و رسولش مخالفت می‌کنند، و یا با دشمنان دین دوستی می‌ورزند، و کسانی را که از دوستی با آنان احتراز می‌کنند معرفی نموده، به وعده‌ای جمیل در دنیا و آخرت دلخوش می‌سازد.
[۱] طباطبایی، محمد حسین، ۱۲۸۱ - ۱۳۶۰، المیزان فی تفسیر القرآن، ج۱۹، ص۱۷۷.    


۳ - ویژگی‌های سوره مجادله

[ویرایش]

۱. این سوره ۲۲ آیه به عدد کوفی و بصری و شامی، ۲۱ آیه به عدد مکی و مدنی ، ۴۷۳ یا ۴۷۵ کلمه و ۱۷۹۲ یا ۲۰۴۶ حرف دارد.
[۲] فیروز آبادی، محمد بن یعقوب، ۷۲۹ - ۸۱۷ق، بصائرذوی التمییزفی لطائف الکتاب العزیز، ج۱، ص۴۵۶.    

۲. در ترتیب نزول ، یکصد و پنجمین و در مصحف شریف پنجاه و هشتمین سوره است.
۳. پس از سوره منافقون و پیش از سوره حجرات و پیش از هجرت در مدینه نازل شد و هیچ آیه مکی ندارد.
۴. از نظر کمیت، از سوره‌های مفصل و از نوع طوال و اندکی کمتر از یک حزب قرآن است.
۵. گفته شده است یک آیه منسوخ دارد.
۶. تنها سوره‌ای است که در هر یک از آیات آن اسم خداوند آمده است.

۴ - محتوای سوره مجادله

[ویرایش]

۱. داستان گفت و گوی زنی با پیامبر -صلی الله علیه وآله - درباره ظهار؛
۲. احکام فقهی ظهار و بیان کفاره آن؛
۳. آداب معاشرت با مردم و رعایت حقوق دیگران در مجالس عمومی؛
۴. نهی از نجوا و حرف‌های زیرگوشی و حدود و شرایط آن؛
۵. مصادیق حزب الله و حزب شیطان ؛
۶. صفات مؤمنان .
[۳] عبد الرحمان بن ابی بکر، ۸۴۹ - ۹۱۱ق.، الاتقان فی علوم القرآن، ج۱، ص۱۹۵.    
[۴] سیوطی، عبد الرحمان بن ابی بکر، ۸۴۹ - ۹۱۱ق، الاتقان فی علوم القرآن، ج۱، ص۴۱--۴۳.    
[۵] زرکشی، محمد بن بهادر، ۷۴۵ - ۷۹۴ق، البرهان فی علوم القرآن (باحاشیه)، ج۱، ص۲۵۴.    
[۶] زرکشی، محمد بن بهادر، ۷۴۵ - ۷۹۴ق، البرهان فی علوم القرآن (باحاشیه)، ج۱، ص۱۹۴.
[۷] جمعی از محققان، علوم القرآن عندالمفسرین، ج۱، ص۳۱۷.
[۸] رامیار، محمود، ۱۳۰۱-۱۳۶۳، تاریخ قرآن، ص۵۸۷.
[۹] مکارم شیرازی، ناصر، ۱۳۰۵-، تفسیر نمونه، ج۲۳، ص۴۰۱.    
[۱۰] هاشم زاده هریسی، هاشم، ۱۳۱۷ -، شناخت سوره‌های قرآن، ص۴۱۹.


۵ - پانویس

[ویرایش]
 
۱. ↑ طباطبایی، محمد حسین، ۱۲۸۱ - ۱۳۶۰، المیزان فی تفسیر القرآن، ج۱۹، ص۱۷۷.    
۲. ↑ فیروز آبادی، محمد بن یعقوب، ۷۲۹ - ۸۱۷ق، بصائرذوی التمییزفی لطائف الکتاب العزیز، ج۱، ص۴۵۶.    
۳. ↑ عبد الرحمان بن ابی بکر، ۸۴۹ - ۹۱۱ق.، الاتقان فی علوم القرآن، ج۱، ص۱۹۵.    
۴. ↑ سیوطی، عبد الرحمان بن ابی بکر، ۸۴۹ - ۹۱۱ق، الاتقان فی علوم القرآن، ج۱، ص۴۱--۴۳.    
۵. ↑ زرکشی، محمد بن بهادر، ۷۴۵ - ۷۹۴ق، البرهان فی علوم القرآن (باحاشیه)، ج۱، ص۲۵۴.    
۶. ↑ زرکشی، محمد بن بهادر، ۷۴۵ - ۷۹۴ق، البرهان فی علوم القرآن (باحاشیه)، ج۱، ص۱۹۴.
۷. ↑ جمعی از محققان، علوم القرآن عندالمفسرین، ج۱، ص۳۱۷.
۸. ↑ رامیار، محمود، ۱۳۰۱-۱۳۶۳، تاریخ قرآن، ص۵۸۷.
۹. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، ۱۳۰۵-، تفسیر نمونه، ج۲۳، ص۴۰۱.    
۱۰. ↑ هاشم زاده هریسی، هاشم، ۱۳۱۷ -، شناخت سوره‌های قرآن، ص۴۱۹.


۶ - منبع

[ویرایش]

فرهنگ نامه علوم قرآن، دفتر تبلیغات اسلامی،برگرفته از مقاله «سوره مجادله».    


رده‌های این صفحه : سوره‌های قرآن
جعبه ابزار