دلو
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
دَلو مترادف سطل است. از آن به مناسبت در باب
طهارت و
حج سخن گفته‌اند.
دلو عبارت است از ظرفی چرمی یا فلزی و مانند آن که معمولا با آن از
چاه آب می‌کشند.
در صورت ملاقات
آب چاه با
نجاست، مقداری معیّن از آب چاه با دلو کشیده می‌شود. در
وجوب یا
استحباب کشیدن، اختلاف است. ملاک در دلو، اندازه متعارف آن است.
و چنانچه بزرگ‌تر از آن باشد، بدون شک کشیدن آب به مقدار تعیین شده کافی است؛ لیکن در اینکه مقدار اضافه از نظر
وزن، جایگزین تعدادی از دلوهای تعیین شده- که معادل آن است- می‌شود یا نه، اختلاف است.
به تصریح برخی، ابزاری که با آن آب می‌کشند، از جمله دلو پس از کشیدن مقدار تعیین شده، به تبع
پاک شدن آب- بنابر قول به
نجاست آن- پاک می‌شود.
مستحب است حاجی یک یا دو دلو از
آب زمزم بکشد و از آن بنوشد و بر
سر و بدنش بریزد و مستحب است در صورت امکان از دلو
محاذی حجر الاسود باشد.
فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم السلام، ج۳، ص۶۴۹.
