"تفسیر کلامی" شکلی از تفسیر قرآن است که رنگ غالب آن دفاع از عقیده کلامی مفسر است، و مفسر در این نوع تفسیر با هر مناسبتی برای اثباتعقیده خود و تعرض به عقاید دیگران، مباحث کلامی را در آیات قرآنی پیش می‌کشد.
"اما متکلمان یعنی بحث کنندگان در عقاید مذهبی سعی کرده‌اند آیات را طبق اصول مذهب خود تفسیر کنند؛ یعنی آن چه را موافق دیدند، گرفته و باقی را به صورتی که مذهب آن‌ها اجازه می‌داده تاویل کرده‌اند".
ممکن است در این گونه تفسیرها مفسر در مباحث کلامی، بدون تکفیر دیگران و بدون تعصب از عقیده خود دفاع کند؛ ولی غالبا جهت سلبی و تعصب را می‌توان در تفاسیر کلامی یافت.
[۱]اسماعیلی قوچانی، علی اکبر،، پژوهشی در سیر تطور تفسیر و روش‌های تفسیری، ص۶۱-۶۲.
[۲]ایازی، محمد علی، المفسرون حیاتهم و منهجهم، ص۵۶.
