• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

بَأْس (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





بَأْس (به فتح باء و سکون همزه) از واژگان قرآن کریم به معنای سختی و ناپسند است.
کلمه باساء چهار بار در قرآن مجید آمده و پیوسته معادل ضرّآء واقع شده است.
مشتقات بَأْس که در آیات قرآن آمده عبارتند از:
بَاْساً (به فتح باء و سکون الف) به معنای قدرت؛
بَاْسُنا (به فتح باء و سکون الف) به معنای سختی و عذاب ما؛
الْبَاْسِ‌ (به فتح باء و سکون الف) به معنای سختی جنگ؛
بَئِیسٍ‌ (به فتح باء و کسر همزه) به معنای شدید؛
الْبَاْساءِ (به فتح الف، فتح باء و سکون الف) به معنای سختی است.


بَأْس به معنای سختی و ناپسند است.
بُؤْسٌ‌ و بَاْسَاءُ نیز همان معنی را دارد.
ایضا به معنی عذاب، خوف، قدرت و سختی جنگ آمده است.
ناگفته نماند: جامع تمام معانی همان سختی و ناپسند است. عذاب، جنگ، خوف همه از مصادیق سختی و ناپسند هستند. بَاساءِ به معنی سختی است چنان‌که از مفردات نقل شده است.
در قاموس آن را داهیه (واقعه هولناک) معنی کرده است.
هر چه هست، آن به معنی سختی شدید است‌.


به مواردی از بَأْس که در قرآن به‌ کار رفته است، اشاره می‌شود:

۲.۱ - بَاْساً (آیه ۸۴ سوره نساء)

(وَ اللَّهُ اَشَدُّ بَاْساً وَ اَشَدُّ تَنْکِیلًا)
خداوند قدرتش بيشتر و مجازاتش دردناک‌تر است.)
در این آیه به نظر می‌آید که مراد از بأس سختی و صلابت باشد یعنی خدا از حیث صلابت و عقوبت سخت‌تر است‌.


۲.۲ - بَاْسُنا (آیه ۴۳ سوره انعام)

(فَلَوْ لا اِذْ جاءَهُمْ‌ بَاْسُنا تَضَرَّعُوا)
(چرا هنگامى كه سختى و عذاب ما به آنان رسيد، تضرع نكردند و تسلیم نشدند.)
مراد از بأس در آیه قهرا عذاب است و آن از افراد سختی است که معنای اصلی کلمه است‌.


۲.۳ - الْبَاْسِ‌ (آیه ۱۷۷ سوره بقره)

(وَ الصَّابِرِینَ فِی‌ الْبَاْساءِ وَ الضَّرَّاءِ وَ حِینَ‌ الْبَاْسِ‌)
«و صبر کنندگان در سختی و ضرر شدید و در موقع جنگ»
باس را در آیه، شدت جنگ معنی کرده‌اند و با اصل معنی کاملا درست است.


۲.۴ - الْبائِسَ‌ (آیه ۲۸ سوره حج)

(وَ اَطْعِمُوا الْبائِسَ‌ الْفَقِیرَ)
(و بينواى فقير را نيز اطعام نماييد.)
بائس‌ در آیه‌ی‌ فوق کسی است که به او سختی رسیده است. بنابراین، فقیر صفت بائس است، زیرا ممکن است بائس غیر فقیر باشد.


۲.۵ - بَئِیسٍ‌ (آیه ۱۶۵ سوره اعراف)

(بِعَذابٍ‌ بَئِیسٍ‌)
«عذاب شدید.»


۲.۶ - الْبَاْساءِ (آیه ۱۷۷ سوره بقره)

(وَ الصَّابِرِینَ فِی‌ الْبَاْساءِ وَ الضَّرَّاءِ وَ حِینَ‌ الْبَاْسِ‌)
«و صبر کنندگان در سختی و ضرر شدید و در موقع جنگ»
(الْبَاْساءِ) به معنی سختی است.
بیضاوی از ازهری نقل می‌کند: باساء در سختی‌هایی گفته می‌شود که خارج از بدن باشد مثل سختی در اموال و غیره و ضرّآء سختی است که به بدن رسد مثل مرض و زخم و غیره.
صاحب المیزان ذیل آیه ۲۱۴ سوره بقره نیز چنین گفته است.
ولی در قاموس گوید: ضرّآء زمین‌گیری و سختی و نقص در اموال و نفوس است. به نظر می‌آید که قول ازهری صحیح‌تر است، تا میان آن دو فرق باشد.



کلمه باساء چهار بار در قرآن مجید آمده است.



۱. قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۱، ص۱۵۸.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۱۵۳.    
۳. طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت-الحسینی، ج۴، ص۵۰.    
۴. شرتونی، سعید، اقرب الموارد فی فصح العربیة و الشوارد، ج۱، ص۱۴۱.    
۵. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۱۵۳.    
۶. فیروزآبادی، مجدالدین، القاموس المحیط، ج۲، ص۱۹۹.    
۷. نساء/سوره۴، آیه۸۴.    
۸. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن‌، ص۹۱.    
۹. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۵، ص۳۷.    
۱۰. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۵، ص۲۶.    
۱۱. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۵، ص۲۶۸.    
۱۲. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۳، ص۱۲۸.    
۱۳. انعام/سوره۶، آیه۴۳.    
۱۴. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن‌، ص۱۳۲.    
۱۵. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۷، ص۱۲۹.    
۱۶. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۷، ص۹۱.    
۱۷. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۸، ص۸۸.    
۱۸. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۴، ص۴۶۶.    
۱۹. بقره/سوره۲، آیه۱۷۷.    
۲۰. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱، ص۶۵۳.    
۲۱. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱، ص۴۳۱.    
۲۲. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲، ص۱۸۳.    
۲۳. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱، ص۴۷۷.    
۲۴. حج/سوره۲۲، آیه۲۸.    
۲۵. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن‌، ص۳۳۵.    
۲۶. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۴، ص۳۷۱.    
۲۷. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۴، ص۵۲۴.    
۲۸. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۷، ص۱۳۰.    
۲۹. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۶، ص۲۰۶.    
۳۰. اعراف/سوره۷، آیه۱۶۵.    
۳۱. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۰، ص۹۶.    
۳۲. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۴، ص۷۵۸.    
۳۳. بقره/سوره۲، آیه۱۷۷.    
۳۴. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱، ص۶۵۳.    
۳۵. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱، ص۴۳۱.    
۳۶. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲، ص۱۸۳.    
۳۷. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱، ص۴۷۷.    
۳۸. بیضاوی، عبدالله، تفسیر البیضاوی، ج۱، ص۴۵۵.    
۳۹. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۲، ص۱۵۹.    
۴۰. فیروزآبادی، مجدالدین، القاموس المحیط، ج۲، ص۷۵.    
۴۱. نساء/سوره۴، آیه۸۴.    
۴۲. انعام/سوره۶، آیه۴۳.    
۴۳. بقره/سوره۲، آیه۱۷۷.    
۴۴. حج/سوره۲۲، آیه۲۸.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «بأس»، ج۱، ص۱۵۸-۱۵۹.    






جعبه ابزار