• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

استحداد

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


زدودن موهای زاید بدن با تیغ یا غیر آن را استحداد گویند. از آن در باب نکاح سخن رفته است.


زن پس از دریافت مهر نمی‌تواند از همبستر شدن همسرش با خود جلوگیری کند. در وجوب مهلت دادن به وی جهت استحداد و آراستن خویش، اختلاف است.
[۱] جامع المقاصد ج۱۳، ص۳۶۱-۳۶۳.    
[۲] جواهر الکلام ج۳۱، ص۴۶.    


در عدّۀ وفات، حداد و خودداری از زینت بر زن واجب است، لیکن استحداد برای او اشکال ندارد.
[۳] مسالک الافهام ج۹، ص۲۷۸.    

امام خمینی در این باره می‌نویسد: «در وفات شوهر، مادامی‌که زن در عدّه است «حداد» بر او واجب است.»
[۴] موسوعة الامام الخمینی، ج۲۳، تحریرالوسیلة، ج۲، ص۳۶۴، کتاب الطلاق، القول فی عدة الوفاة، مسالة۴، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی، ۱۳۹۹ ه ش.    
و «در وجوب حداد بین زن مسلمان و زن ذمّی فرقی نیست، چنان که ظاهراً بین زن دائمی و منقطعه فرقی نمی‌باشد؛ البته عدم وجوب حداد بر زنی که مدت تمتع وی کوتاه باشد؛ مانند یک روز و دو روز بعید نیست؛ و آیا بر صغیره و مجنونه واجب است یا نه دو قول است، که اشهر آن‌ها وجوب آن است، به معنای اینکه بر ولیّ آن‌ها واجب است، پس باید آن‌ها را مادامی‌که در عدّه هستند از تزیین دور کند و در آن تامل است اگرچه احوط (وجوبی) است.»
[۵] موسوعة الامام الخمینی، ج۲۳، تحریرالوسیلة، ج۲، ص۳۶۴، کتاب الطلاق، القول فی عدة الوفاة، مسالة۴، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی، ۱۳۹۹ ه ش.    
و «منظور از حداد، ترک زینت در بدن به‌مثل کشیدن سرمه و زدن عطر و خضاب و سرخ کردن صورت و کشیدن خط و مانند این‌ها است، و در لباس به پوشیدن سرخ و زرد و زیور و مانند این‌ها می‌باشد. و خلاصه ترک هر چه که زینت حساب می‌شود که با آن خود را برای شوهر تزیین می‌نماید و به‌حسب عادت در وقت‌های مناسب زینت می‌نماید مانند عیدها و عروسی‌ها و مانند این‌ها. و این به‌حسب اشخاص و زمان‌ها و شهرها مختلف می‌باشد، پس آنچه که در هر شهری برای زینت، معتاد و متعارف است ملاحظه می‌شود. البته تمیزکردن بدن و لباس و شانه کردن مو و گرفتن ناخن‌ها و حمام رفتن و فرش عالی فرش کردن و سکونت در مسکن‌های مزیّن و تزیین اولاد و خدمتکارانش، اشکالی ندارد.»
[۶] موسوعة الامام الخمینی، ج۲۳، تحریرالوسیلة، ج۲، ص۳۶۴، کتاب الطلاق، القول فی عدة الوفاة، مسالة۶، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی، ۱۳۹۹ ه ش.    


ظاهراً اجرت حمام - در وقت احتیاج - از نفقه‌ای است که زوجه آن را استحقاق دارد؛ چه برای غسل کردن باشد یا برای نظافت، درصورتی‌که شهر او از جاهایی باشد که شستن و غسل نمودن در خانه متعارف نیست یا متعذر یا سخت است از جهت سرما و غیر آن. و از نفقه واجب است زغال و هیزم و مانند این‌ها در زمانی که نیاز به آن‌ها هست.
[۷] موسوعة الامام الخمینی، ج۲۳، تحریرالوسیلة، ج۲، ص۳۴۰، کتاب النکاح، فصل فی النفقات، مسالة۹، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی، ۱۳۹۹ ه ش.    


۱. ↑ جامع المقاصد ج۱۳، ص۳۶۱-۳۶۳.    
۲. ↑ جواهر الکلام ج۳۱، ص۴۶.    
۳. ↑ مسالک الافهام ج۹، ص۲۷۸.    
۴. ↑ موسوعة الامام الخمینی، ج۲۳، تحریرالوسیلة، ج۲، ص۳۶۴، کتاب الطلاق، القول فی عدة الوفاة، مسالة۴، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی، ۱۳۹۹ ه ش.    
۵. ↑ موسوعة الامام الخمینی، ج۲۳، تحریرالوسیلة، ج۲، ص۳۶۴، کتاب الطلاق، القول فی عدة الوفاة، مسالة۴، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی، ۱۳۹۹ ه ش.    
۶. ↑ موسوعة الامام الخمینی، ج۲۳، تحریرالوسیلة، ج۲، ص۳۶۴، کتاب الطلاق، القول فی عدة الوفاة، مسالة۶، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی، ۱۳۹۹ ه ش.    
۷. ↑ موسوعة الامام الخمینی، ج۲۳، تحریرالوسیلة، ج۲، ص۳۴۰، کتاب النکاح، فصل فی النفقات، مسالة۹، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی، ۱۳۹۹ ه ش.    


• فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت، ج۱، ص۴۲۶.    
• ساعدی، محمد، (مدرس حوزه و پژوهشگر)    ، موسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی    


رده‌های این صفحه : دیدگاه های فقهی امام خمینی | فقه | نکاح | واژه شناسی
جعبه ابزار