اتصال به معنی پیوستگی، چسبیدن و عدم فاصله بین دو چیز می باشد. از آن در باب‌هایی همچون طهارت، صلات، رهن، حجر، هبه، وصیت، نکاح، غصب و شفعه به مناسبت سخن رفته است.
حکم زیادی متصل- خواه در عرض یا طول مانند فربهشدنحیوان یا بلند شدندرخت- در مواردی تابع حکم اصل آن است؛ همچون فربهشدن حیوانی که به دیگری بخشیده شده است که در صورت منصرفشدن بخشنده از بخشش خود، زیادی متصل به حیوان همچون حیوان از آن بخشنده است.
