برخى این شرط را نپذیرفته و گفته‌اند: روى آوردن به دنیا اگر در حدّى باشد كه عدالت را از بین ببرد، عدم آن، در مرجع تقلید، شرط است. بنابر این، در مرجع تقلید چیزى افزون بر عدالت ،شرط نیست.
۲) تسلّی دادن بازماندگان میّت و تسکین بخشیدن غم و غصّه ی ناشى از فقدان عزیزشان، با مذمّت كردن دنیا و یادآورى ناپایدارى و معایب آن و نیز ذكر مصائب دنیوى وارد شده بر اولیا ى خدا، مستحب است.
۲) گریه كردن از روى عمد در نماز براى امور دنیایى به قول مشهور- بلكه ادعاى اجماع شده- موجب بطلان آن است. آیا گریه كردن براى امور دنیا مطلقا موجب بطلان است؛ چه با صدا و چه بى صدا و یا تنها در صورت با صدا بودن؟ اختلاف است. مشهور قول دوم است.
