یَکْلَؤُکُم (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
یَکْلَؤُکُم:(يَكْلَؤُكُم بِاللَّيْلِ وَ النَّهارِ) «یَکْلَؤُکُم» از «كلاءة» به كسر كاف در
مصدر، به معنى «
حفظ و نگاهدارى كردن
و زير
نظر گرفتن» است.
آیه مورد بحث، خطاب به
پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) مى‌گويد:
«بگو چه كسى شما را در
شب و روز از (مجازات)
خداوند رحمان حفظ و نگاهدارى مى‌كند؟»
خداوند رحمان، آن‌قدر به شما
محبت دارد كه مأموران مختلفى را براى حفظ
و نگاهبانى‌تان قرار داده است كه اگر يک لحظه از شما جدا شوند
سیل بلاها به سوى شما سرازير مى‌شود.
به موردی از کاربرد «یَکْلَؤُکُم» در
قرآن، اشاره می‌شود:
(قُلْ مَن يَكْلَؤُكُم بِاللَّيْلِ وَ النَّهارِ مِنَ الرَّحْمَنِ بَلْ هُمْ عَن ذِكْرِ رَبِّهِم مُّعْرِضونَ) «بگو: «چه كسى شما را در شب
و روز از مجازات خداوند رحمان نگاه مى‌دارد؟!» بلكه آنان از ياد پروردگارشان رويگردانند.»
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرمایند:
كلمه يكلؤكم از كلائه، به معناى حفظ است،
و معنايش اين است كه: از ايشان بپرس چه كسى است كه شما را از رحمان حفظ كند، اگر او بخواهد عذابتان كند؟
و كلمه
بل بعد از اين دستور،
اعراض از تاثير موعظه است، يعنى موعظه
و انذار فائده‌اى ندارد، چون ايشان از
ذکر پروردگارشان (
قرآن)، روى گردانند،
و به آن اعتنايى ندارند،
و نمى‌خواهند به آن گوش دهند.
بعضى گفته‌اند: مراد از ذكر، مطلق موعظه
و استدلال است، نه خصوص قرآن.
• شریعتمداری، جعفر، شرح
و تفسیر لغات قرآن بر اساس تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «يَكْلَؤُكُمْ »، ج۴، ص ۱۰۳.
