به معنای آن روز است. اضافه شدن لفظ یوم و حین به «اذ» مشهور است. ابن هشام در معنی گفته: «اذ» در این صورت اسم زمان مستقبل است ولی جمهور نحات آن را قبول نکرده و گویند: آن در آیات قیامت مثلا برای محقق الوقوع بودن آخرت است که به جای ماضی تنزیل شده وگرنه «اذ» همواره ظرف زمان ماضی است.
