• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

یمن‌ (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



دیگر کاربردها: یمن (ابهام‌زدایی).


یُمْن‌ (به ضم یاء و سکون میم) از واژگان قرآن کریم به معنای مبارک بودن و با برکت بودن است.



یُمْن‌ و یَمْن‌ به معنای مبارک بودن و با برکت بودن است. فیومی در مصباح فرموده: «الْیُمْنُ‌: البرکة» عبارت صحاح و قاموس نیز چنین است.


(فَاَصْحابُ‌ الْمَیْمَنَةِ ما اَصْحابُ‌ الْمَیْمَنَةِ) ((نخست) سعادتمندان و خجستگان (هستند)؛ چه سعادتمندان و خجستگانى!) میمنه را راغب و جوهری طرف راست معنی کرده‌اند مثل میسره که به معنی طرف چپ است.قاموس آن را مثل یمن به معنی برکت گفته است در اقرب الموارد آن را برکت و طرف راست معنی کرده طبرسی اصحاب الیمین فرموده و یمن و برکت را از دیگران نقل می‌کند.
اگر آن در آیه به معنی یمین و طرف راست باشد مطابق آیه دیگر همین سوره است که فرموده: (وَ اَصْحابُ‌ الْیَمِینِ‌ ما اَصْحابُ‌ الْیَمِینِ‌) «اهل برکت و مبارکی که در اثر اطاعت حق نسبت به خودشان یکپارچه برکت شدند.»ولی ظاهرا آن به معنی برکت باشد که در مقابل‌ (وَ اَصْحابُ الْمَشْئَمَةِ ما اَصْحابُ الْمَشْئَمَةِ) (گروه ديگر شقاوتمندان و شومانند، چه شقاوتمندان و شومانى!)آمده و یمن مقابل شومی است نه شقاوت و شومی. می‌شود این آیه را به آیه‌ (لِاَصْحابِ‌ الْیَمِینِ‌)(اينها همه براى اصحاب یمین است‌.) (ثُلَّةٌ مِنَ الْاَوَّلِینَ‌)(كه گروهى از امّت‌هاى نخستينند) قرینه گرفت و گفت مراد از یمین در آیه سعادت و برکت است. راغب اصحاب الیمین را اصحاب سعادات معنی کرده و گوید: یمین استعاره از تیمّن و سعادت است.


۱. قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۷، ص۲۷۲.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ج۱، ص۸۹۴.    
۳. فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۶، ص۳۳۴.    
۴. جوهری، اسماعیل، الصحاح تاج اللغه وصحاح العربیه، ج۶، ص۲۲۲۰.    
۵. فیروزآبادی، محمد بن یعقوب، القاموس المحیط، ج۴، ص۲۷۸.    
۶. فیومی، احمد، المصباح المنیر، ج۱، ص۳۵۱.    
۷. واقعة/سوره۵۶، آیه۸.    
۸. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۵۳۴.    
۹. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۹، ص۱۱۶.    
۱۰. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۹، ص۱۹۸.    
۱۱. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۹، ص۳۲۴.    
۱۲. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۴، ص۱۳۶.    
۱۳. جوهری، اسماعیل، الصحاح تاج اللغه وصحاح العربیه، ج۶، ص۲۲۲۰.    
۱۴. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ج۱، ص۸۹۴.    
۱۵. فیروزآبادی، محمد بن یعقوب، القاموس المحیط، ج۴، ص۲۷۸.    
۱۶. شرتونی، سعید، اقرب الموارد، ج۵، ص۸۸۹.    
۱۷. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۹، ص۳۲۴.    
۱۸. واقعه/سوره۵۶، آیه۲۷.    
۱۹. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۹، ص۱۲۳.    
۲۰. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۹، ص۲۱۱.    
۲۱. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۹، ص۳۲۹.    
۲۲. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۴، ص۱۵۰.    
۲۳. واقعه/سوره۵۶، آیه۹.    
۲۴. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۵۳۴.    
۲۵. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۹، ص۱۱۶.    
۲۶. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۹، ص۱۹۸.    
۲۷. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۹، ص۳۲۴.    
۲۸. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۴، ص۱۳۶.    
۲۹. واقعه/سوره۵۶، آیه۳۸.    
۳۰. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۵۳۵.    
۳۱. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۹، ص۱۲۴.    
۳۲. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۹، ص۲۱۳.    
۳۳. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۹، ص۳۳۱.    
۳۴. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۴، ص۱۵۴.    
۳۵. واقعه/سوره۵۶، آیه۳۹.    
۳۶. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۵۳۵.    
۳۷. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۹، ص۱۲۴.    
۳۸. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۹، ص۲۱۳.    
۳۹. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۹، ص۳۳۱.    
۴۰. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۴، ص۱۵۴.    
۴۱. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ج۱، ص۸۹۳.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «یمن»، ج۷، ص۲۷۲.    






جعبه ابزار