• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

یقین سابق

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



یقین سابق به معنای یقین پیشی گرفته بر شک و از ارکان استصحاب می‌باشد.



یقین سابق بر وجود حکم یا موضوع، که یکی از ارکان استصحاب است، به یقینی گفته می شود که بر شک پیشی گرفته است چه سبقت زمانی و چه رتبی هم چون یقین به وجود چیزی (موضوع یا حکم) در زمان گذشته که اکنون مورد شک است؛ مانند این که مکلفی بداند وضو گرفته، سپس تردید کند حدثی که موجب بطلان وضو می گردد از او صادر شده یا خیر؛ یقین به وضو را، یقین سابق می گویند.


یقین سابق در این جا، اعم از یقین وجدانی ( علم ) و یقین تعبدی (مانند ظن معتبر که دلیل قاطعی بر اعتبار آن اقامه شده) است.


بعضی از اصولی ها معتقدند در استصحاب، فقط اجتماع یقین و شک لازم است، چه یقین، پیش از شک باشد چه پس از شک و چه هر دو در یک زمان پدید آیند.
[۲] محمدی، ابوالحسن، مبانی استنباط حقوق اسلامی یا اصول فقه، ص۳۰۶.
[۳] محمدی، علی، شرح اصول فقه، ج۴، ص۲۰۳.
[۴] کوثرانی، محمود، الاستصحاب فی الشریعة الاسلامیة، ص۳۷.




۱. مظفر، محمد رضا، اصول الفقه، ج۲، ص۲۴۹.    
۲. محمدی، ابوالحسن، مبانی استنباط حقوق اسلامی یا اصول فقه، ص۳۰۶.
۳. محمدی، علی، شرح اصول فقه، ج۴، ص۲۰۳.
۴. کوثرانی، محمود، الاستصحاب فی الشریعة الاسلامیة، ص۳۷.
۵. سبحانی تبریزی، جعفر، المحصول فی علم الاصول، ج۴، ص۱۹.    
۶. طباطبایی حکیم، محمد تقی، الاصول العامة للفقه المقارن، ص۴۵۴.    



فرهنگ‌نامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، ص۹۱۳، برگرفته از مقاله «یقین سابق».    


رده‌های این صفحه : یقین




جعبه ابزار