قطع تعبدی

قطع تعبدی، ظنّ ملحق به قطع به حکم شرع می باشد.

فهرست مندرجات

۱ - تعریف

قطع تعبدی، مقابل قطع وجدانی بوده و به قطع حاصل از ظن اطمینانیِ معتبر گفته می‌شود، که در واقع قطع نیست و تعبداً به آن قطع اطلاق گردیده است، مانند: قطع به دست آمده از امارات معتبر.
به بیان دیگر، در قطع تعبدی، همانند قطع عرفی، احتمال خلاف وجود دارد، اما شارع به این احتمال خلاف اعتنا نکرده و آن را تعبداً قطع به حساب آورده است؛ یعنی برای آن حجیت جعل کرده و احکام قطع را بر آن مترتب نموده است.

۲ - پانویس

[ویرایش]

۱.	↑ خویی، ابوالقاسم، مصباح الاصول، ج۲، ص۳۸.
۲.	↑ سبحانی تبریزی، جعفر، المحصول فی علم الاصول، ج۳، ص ۵۹-۵۸.
۳.	↑ مجاهد، محمد بن علی، مفاتیح الاصول، ص۳۲۹.
۴.	↑ صدر، محمد باقر، دروس فی علم الاصول، ج۳، ص۶۴.
۵.	↑ صدر، محمد باقر، بحوث فی علم الاصول، ج۶، ص۱۸۵.
۶.	↑ کوثرانی، محمود، الاستصحاب فی الشریعة الاسلامیة، ص۲۳۷.

۳ - منبع