یَسَّرْنَاهُ (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
يَسَّرْنَاهُ: (یَسَّرْنَاهُ بِلِسانِکَ) «یَسَّرْنَاهُ» از مادّه
«تیسیر» به معنای
«تسهیل» است، خداوند در این جمله می‌فرماید: «ما
قرآن را بر زبان تو آسان کردیم، تا
پرهیزکاران را
بشارت دهی و دشمنان سرسخت را انذار کنی» این تسهیل، ممکن است از جهات مختلف بوده باشد:
۱- از این نظر که قرآن،
عربی فصیح و روانی است که آهنگ آن در گوش‌ها دل‌انگیز، و تلاوت آن بر زبان‌ها آسان است.
۲- از نظر این که
خداوند آن چنان تسلطی به
پیامبرش بر
آیات قرآن، داده بود که به آسانی و در همه جا و برای حل هر مشکل، از آن استفاده می‌کرد، و پیوسته بر
مؤمنان تلاوت می‌نمود.
۳- از نظر محتوا که در عین عمیق و پرمایه بودن، درک آن سهل و ساده و آسان است، اصولًا آن همه حقایق بزرگ و برجسته که در قالب این الفاظ محدود با سهولت درک معانی، ریخته شده، خود نشانه‌ای است از آنچه در آیه فوق می‌خوانیم که بر اثر یک امداد الهی، صورت گرفته است.
(فَإِنَّمَا يَسَّرْنَاهُ بِلِسَانِكَ لِتُبَشِّرَ بِهِ الْمُتَّقِينَ وَتُنذِرَ بِهِ قَوْمًا لُّدًّا) (و ما فقط قرآن را بر زبان تو آسان ساختيم براى آنكه پرهيزگاران را بوسيله آن بشارت دهى، و گروه دشمنان سرسخت را با آن انذار كنى.)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرماید: منظور از تيسير و آسان كردن آن، اين است كه آن را به لسان عربى، كه
لسان مادری آن حضرت است، بر زبانش جارى كرد، پس آيه مورد بحث از اين
حقیقت خبر مى‌دهد كه خداى تعالى قرآن را به زبان او جارى كرد، يعنى آسان كرد تا تبشير و
انذار مردم آسان باشد.
(دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
•
مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «یَسَّرْنَاهُ»، ص۶۴۸.
