کِذّاب (مفردات‌قرآن)

مقالات مرتبط: تکذیب.

کِذّاب (به کسر کاف و تشدید ذال) از واژگان قرآن کریم به معنای نسبت دروغ به دیگری دادن است.

کِذّاب: به معنای نسبت دروغ به دیگری دادن است. مصدر باب تفعیل است که مصدر آن بر وزن تَفْعیل، فَعّال، تَفْعِلَه و مُفَعَّل می‌آید.

(مَزَّقْناهُمْ کُلَّ مُمَزَّقٍ) (جمعيّتشان را به طور كامل متلاشى ساختيم).
(وَ کَذَّبُوا بِآیاتِنا کِذَّاباً) «آیات ما را به سختی تکذیب کردند».

۱.	↑ قرشی بنابی، علی اکبر، قاموس قرآن، ج۶، ص۹۸.
۲.	↑ راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۷۰۵.
۳.	↑ طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۲، ص۱۵۶.
۴.	↑ سبأ/سوره۳۴، آیه۱۹.
۵.	↑ مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۴۳۰.
۶.	↑ طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۶، ص۳۶۵.
۷.	↑ طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه سیدمحمدباقر موسوی، ج۱۶، ص۵۵۰.
۸.	↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۸، ص۶۰۶.
۹.	↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۰، ص۲۵۰.
۱۰.	↑ نبأ/سوره۷۸، آیه۲۸.
۱۱.	↑ طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ج۲۰، ص۱۶۸.
۱۲.	↑ طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه سیدمحمدباقر موسوی، ج۲۰، ص۲۷۲.
۱۳.	↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱۰، ص۶۴۴.
۱۴.	↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۶، ص۲۴۳.