وَنْی (مفردات‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف

---

وَنْی (بر وزن فلس؛ به فتح واو و سکون نون) از واژگان نهج البلاغه به معنای سستی و ضعف و خستگی است.
شش مورد از اين مادّه در نهج‌البلاغه آمده است.

---

وَنْی: به معنای سستی، ضعف و خستگی است.

---

برخی از مواردی که در «نهج‌البلاغه» به‌کار رفته است، اشاره می‌شود:

۲.۱ - خطبه ۱۰۳

امیرالمومنین علی (علیه‌السلام) در خطبه ۱۰۳ می‌فرمایند: «إِنْ دُعِيَ إِلَى حَرْثِ الدُّنْيا عَمِلَ أوْ إِلَى حَرْثِ الاْخِرَةِ كَسِلَ كَأَنَّ ما عَمِلَ لَهُ واجِبٌ عَلَيْهِ، وَكَأَنَّ ما وَنَى فيهِ ساِقطٌ عَنْهُ.» «اگر به كشت‌زار دنیا خوانده شود (اجابت مى‌كند) و براى آن مى‌كوشد و اگر به كشت‌زار آخرت و نعمت‌هاى گوناگونش دعوت شود، سستی مى‌ورزد گويا آن‌چه انجام مى‌دهد بر او واجب است و آن‌چه از آن شانه خالى مى‌كند، از دوش او برداشته شده است.» (شرح‌های خطبه: )

۲.۲ - حکمت ۲۳۰

درباره سستی فرمود: «مَنْ أَطَاعَ التَّوَانِيَ ضَيَّعَ الْحُقُوقَ، وَمَنْ أَطَاعَ الْوَاشِيَ ضَيَّعَ الصَّدِيقَ.» «آن‌كس كه از سستى اطاعت كند، حقوق افراد را ضايع مى‌سازد و كسى كه از گفته سخن‌چين پيروى كند، دوستى براى خود باقى نمى‌گذارد.» (شرح‌های خطبه: )

---

دو مورد از اين ماده در نهج‌البلاغه آمده است.

---