• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

وَئِل (مفردات‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





وَئِل (به فتح واو و کسر همزه) از واژگان نهج البلاغه به معنای طلب نجات و پناه بردن است.
این واژه دارای مشتقاتی است که در نهج البلاغه به‌کار رفته است، مانند:
يَئِل (به فتح یاء و کسر همزه) به معناى خلاص شدن است.
مَوْئِل (به فتح میم و سکون واو) به معنای پناهگاه و سه بار در «نهج‌البلاغه» آمده است.


وَئِل به معنای طلب نجات و پناه بردن آمده است.


امام (صلوات‌الله‌علیه) در طلب نجات و پناه بردن فرموده است:

۲.۱ - درباره وصف خدا - خطبه ۲

يَئِل به معناى خلاص شدن است. درباره خداوند فرموده: «إِنَّهُ لا يَضِلُّ مَنْ هَداهُ، وَ لا يَئِلُ مَنْ عاداهُ.» «آن‌كه خدا هدايتش كند گمراه نمى‌شود و نجات نمى‌يابد از عذاب خدا آن‌كه خدا را دشمن دارد.» يَئِل در اين‌جا به معنى خلاص شدن است. وئل اليه: لجاء و خلص.

۲.۲ - درباره اهل‌بیت - خطبه ۲

مَوْئِل به معنای پناهگاه است. درباره اهل بیت فرموده: «هُمْ مَوْضِعُ سِرِّهِ، وَ لَجَأُ أَمْرِهِ، وَ عَيْبَةُ عِلْمِهِ، وَ مَوْئِلُ حُكْمِهِ، وَ كُهوفُ كُتُبِهِ.» «اهل بيت محل اسرار خدا و پناهگاه امر خدا و خزانه علم خدا و جايگاه احكام خدا و مخزن كتاب‌هاى خدا هستند.»

۲.۳ - موعظه - حکمت ۲۰۰

در مقام موعظه فرموده: «اتَّقُوا اللهَ تَقِيَّةَ مَنْ.....نَظَرَ فِي كَرَّةِ الْمَوْئِلِ، وَعَاقِبَةِ الْمَصْدَرِ، وَ مَغَبَّةِ الْمَرْجِعِ.» «بترسيد از خدا ترسيدن كسى كه نگاه كرده به آمدن انتهاء و عاقبت عمل و رجوع محلّ رجوع.» «كرّ» برگشتن انسان به قیامت، «موئل» در اينجا به معنى‌ انتها و آخرت است از «وئل الى الله: رجع اليه.»


کلمه مَوْئِل سه بار در «نهج‌البلاغه» آمده است.


۱. قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۲، ص۱۱۱۵.    
۲. طریحی، فخر‌الدین، مجمع البحرین ت-الحسینی، ج۵، ص۴۸۹.    
۳. السید الشریف الرضی، نهج البلاغة ت الحسون، ص۳۸، خطبه۲.    
۴. عبده، محمد، نهج البلاغة - ط مطبعة الاستقامة، ج۱، ص۲۲، خطبه۲.    
۵. صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۴۶، خطبه۲.    
۶. ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغة، ج۱، ص۱۳۲.    
۷. السید الشریف الرضی، نهج البلاغة ت الحسون، ص۳۸، خطبه۲.    
۸. عبده، محمد، نهج البلاغة - ط مطبعة الاستقامة، ج۱، ص۲۲، خطبه۲.    
۹. صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۲۵.    
۱۰. ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغة، ج۱، ص۱۳۳.    
۱۱. السید الشریف الرضی، نهج البلاغة ت الحسون، ص۴۰، خطبه۲.    
۱۲. عبده، محمد، نهج البلاغة - ط مطبعة الاستقامة، ج۱، ص۲۴، خطبه۲.    
۱۳. صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۴۷، خطبه۲.    
۱۴. ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغة، ج۱، ص۱۳۸.    
۱۵. السید الشریف الرضی، نهج البلاغة ت الحسون، ص۸۲۲، حکمت۲۰۰.    
۱۶. عبده، محمد، نهج البلاغة - ط مطبعة الاستقامة، ج۳، ص۲۰۰، حکمت۲۱۰.    
۱۷. صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۵۰۶، حکمت۲۱۰.    
۱۸. ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغة، ج۱۹، ص۳۰.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «وئل»، ج۲، ص۱۱۱۵.    






جعبه ابزار