وئل (مفردات‌قرآن)

وَئِل (به فتح واو و کسر همزه) از واژگان قرآن کریم به معنای نجات خواستن و پناه آوردن است.
این واژه تنها یک بار در قرآن آمده است.

وَئِل به معنای نجات خواستن و پناه آوردن و موئل پناه‌گاه است.

به موردی از وَئِل که در قرآن به‌ کار رفته است، اشاره می‌شود:

(بَلْ لَهُمْ مَوْعِدٌ لَنْ یَجِدُوا مِنْ دُونِهِ‌ مَوْئِلًا)
«بلکه برای آن‌ها وعده‌ای است که از آن پناه‌گاهی ندارند.»

منظور از موعد روز قیامت است.

این لفظ تنها یک‌بار در قرآن آمده است.

۱.	↑ قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۷، ص۱۷۶.
۲.	↑ راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۹۹.
۳.	↑ طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت-الحسینی، ج۵، ص۴۸۹.
۴.	↑ کهف/سوره۱۸، آیه۵۸.
۵.	↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۳، ص۴۶۳-۴۶۴.
۶.	↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۳، ص۳۳۴.
۷.	↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۵، ص۸۹.
۸.	↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۶، ص۷۳۹.
۹.	↑ کهف/سوره۱۸، آیه۵۸.