وئل (مفردات‌نهج‌البلاغه)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
وَئِل (به فتح واو و کسر همزه) از
واژگان نهج البلاغه به معنای طلب نجات و پناه بردن است. این واژه دارای مشتقاتی است که در
نهج البلاغه به‌کار رفته است، مانند:
يَئِل (به فتح یاء و کسر همزه) به معناى خلاص شدن است. و
مَوْئِل (به فتح میم و سکون واو) به معنای پناهگاه و سه بار در «
نهج‌البلاغه» آمده است.
وَئِل به معنای طلب نجات و پناه بردن آمده است.
امام (صلوات‌الله‌علیه) در طلب نجات و پناه بردن فرموده است:
يَئِل به معناى خلاص شدن است. درباره
خداوند فرموده:
«إِنَّهُ لاَ يَضِلُّ مَنْ هَدَاهُ، وَلا يَئِلُ مَنْ عَادَاهُ.» «آنكه خدا هدايتش كند گمراه نمى‌شود و نجات نمى‌يابد از
عذاب خدا آنكه خدا را دشمن دارد.» يَئِل در اينجا به معنى خلاص شدن است. وئل اليه: لجاء و خلص.
مَوْئِل به معنای پناهگاه است. درباره
اهل بیت فرموده:
«هُمْ مَوْضِعُ سِرِّهِ، وَلَجَأُ أَمْرِهِ، وَعَيْبَةُ عِلْمِهِ، وَمَوْئِلُ حُكْمِهِ، وَكُهُوفُ كُتُبِهِ.» «اهل بيت محل اسرار خدا و پناهگاه امر خدا و خزانه
علم خدا و جايگاه احكام خدا و مخزن كتاب‌هاى خدا هستند.»
در مقام
موعظه فرموده:
«اتَّقُوا اللهَ تَقِيَّةَ مَنْ.....نَظَرَ فِي كَرَّةِ الْمَوْئِلِ، وَعَاقِبَةِ الْمَصْدَرِ، وَ مَغَبَّةِ الْمَرْجِعِ.» «بترسيد از خدا ترسيدن كسى كه نگاه كرده به آمدن انتهاء و عاقبت عمل و رجوع محلّ رجوع.» «كرّ» برگشتن
انسان به
قیامت، «موئل» در اينجا به معنى انتها و
آخرت است از «وئل الى الله: رجع اليه»
کلمه مَوْئِل سه بار در «
نهج‌البلاغه» آمده است.
•
قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «وئل»، ج۲، ص۱۱۱۵.
