وجل (مفردات‌نهج‌البلاغه)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
وَجَل (به فتح واو و جیم) از
واژگان نهج البلاغه به معنای
خوف و ترس است. از این واژه مواردى در
نهج البلاغه ديده مى‌شود.
وَجَلْ
(مثل شرف)، به معنای خوف و ترس آمده است. و جمع آن اَوْجال است.
امام علی (صلوات‌الله‌علیه) می‌فرمايد:
«اتَّقُوا اللهَ تَقِيَّةَ مَنْ... کمَّشَ فِي مَهَل، وَ بَادَرَ عَنْ وَجَل» «از
خدا بترسيد مانند ترسيدن آنكه شتاب كرده در رفتن راه خدا با مهلت و دقت و سرعت كرده از روى خوف.»
(شرح‌های خطبه:
)
درباره
آدم (علیه‌السلام) فرموده:
«فَبَاعَ الْيَقِينَ بِشَكِّهِ، وَ العَزِيمَةَ بِوَهْنِهِ، وَ اسْتَبْدَلَ بِالْجَذَلِ وَجَلاً»«يقين خود را به شك
شیطان فروخت، و عزيمت و تصميم خود را با سستى شيطانى عوض نمود و خوف
عقاب خدا را به جاى شادى و سرور گرفت.»
(شرح‌های خطبه:
)، يعنى با مخالفت امر خدا سرور و شاديش از بين رفت و خوف عقوبت خدا در جاى آن قرار گرفت.
و نيز فرمايد:
«أَيُّهَا النَّاسُ، لِيَرَكُمُ اللهُ مِنَ النِّعْمَةِ وَجِلِينَ، كَمَا يَرَاكُمْ مِنَ النِّقْمَةِ فَرِقِينَ»،«مردم طورى باشيد كه خداوند شما در وقت
نعمت از امتحان خود خائف ببيند چنانكه شما را در وقت نقمت و
بلا مضطرب مى‌بيند.»
(شرح‌های خطبه:
)«وجلين» جمع واجل است.
مواردى از آن در
نهج البلاغه ديده مى‌شود.
قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «وجل»، ج۲، ص۱۱۲۳.
