هجاء مؤمن
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
هِجاء به کسر هاء
خلاف مدح است،
یعنی
هجو کردن.
غرض از هجاء مؤمنین ذکر
معایب آنان به
شعر می‌باشد.
هجاء مؤمنین به
اجماع حرام است و ادله
حرمت غیبت بر آن
دلالت دارد، و همچنین است
غیبت.
مراد از غیبت ذکر امور و گفتن مطالبی است در غیاب شخص که خوش ندارد گفته شود و
خشم او را بر می‌انگیزد.
و به بیان دیگر غِیبت به کسر غین بر شمردن نقائص و معایب موجود در شخص در غیاب وی است و اگر معایبی گفته شود که در شخص موجود نیست
بهتان نامیده می‌شود.
و هر دو به
استناد آیات و
روایات حرام است.
جابری عرب‌لو، محسن، فرهنگ فقه اصطلاحات اسلامی، ص۱۸۴-۱۸۵.
