(آيا براى هدايت آنان كافى نيست كه بسيارى از اقوام پيشين را كه طغیان و فساد كردند هلاک نموديم، در حالى كه اينها در مسكن‌هاى ويران شده آنان راه مى‌روند؟! به يقين در اين امر، نشانه‌هاى روشنى براى خردمندان است.)
علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: معنايش اين باشد كه: آيا طريق عبرت گرفتن و ايمان به آيات خداى را كثرت هلاكت ما برايشان بيان نكرد و اين همه قرون گذشته كه در آبادى‌هاى خود آمد و شد مى‌كردند، و اهل مكه در سفرهاى خود به مساكن عاد كه در احقافیمن است، و مساكن ثمود، و اصحاب أیکه ، كه در شام است، و مساكن قوم لوط كه در فلسطین است، عبور كرده همه را ديده‌اند، كه چگونه هلاک كرديم، اين همه صحنه‌ها طريق عبرت‌گيرى را براى آنان بيان ننمود؟ با اينكه «إِنَّ فِي ذلِكَ لَآياتٍ لِأُولِي النُّهى» در اين صحنه‌ها آيت‌هايى است براى صاحبان عقل .
