نُذُر (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
نُذُر: (الآياتُ وَ النُّذُرُ) «نُذُر» جمع
«نذير» به معناى انذاركننده، و كنايه از پيامبران و رهبران الهى است، و يا جمع
«انذار» يعنى: اخطار و تهديد غافلان و مجرمان است، كه برنامه اين رهبران الهى مى‌باشد.
اعم از آيات الهى، اخبار امم پيشين، و پيامبرانى كه صداى آنها به گوش مردم رسيده است، بعضى نيز احتمال داده‌اند كه
«نُذُر» مصدر و به معناى
«انذار» مى‌باشد، ولى معناى اول مناسب‌تر است- ضمناً «
مَا» در «
مَاتُغْنِ النُّذُر»
نافيه است نه
استفهاميه.
ترجمه و تفسیر آیات مرتبط با
نُذُر:
(قُلِ انظُرُواْ مَاذَا فِي السَّمَاوَاتِ وَ الأَرْضِ وَ مَا تُغْنِي الآيَاتُ وَ النُّذُرُ عَن قَوْمٍ لاَّ يُؤْمِنُونَ) (بگو: نگاه كنيد چه چيز از آيات عظمت خدا در
آسمان‌ها و
زمین است؟ امّا اين‌آيات و انذارها براى كسانى كه بخاطر
لجاجت ايمان نمى‌آورند مفيد نخواهد بود.)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرماید: ظاهر اينكه فرمود: «
وَ ما تُغْنِي الْآياتُ وَ النُّذُرُ عَنْ قَوْمٍ لا يُؤْمِنُونَ» اين است كه حرف ما در آن
استفهامى باشد و اين جمله به انگيزه انكار و اظهار تاسف آورده شده باشد، نظير اين گفتار يک طبيب به بيمار غير قابل علاجش كه من
مرگ را به چه چيز معالجه كنم . جمله مورد بحث نيز مى‌فرمايد: اى پيامبر! ما به تو دستور داديم آنان را با اين پيام ما: «
قُلِ انْظُرُوا ما ذا فِي السَّماواتِ ...» انذار كنى و بترسانى.
(دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
(حِكْمَةٌ بَالِغَةٌ فَمَا تُغْنِ النُّذُرُ) (اين آيات، حكمت بالغه و رساى الهى است؛ امّا انذارها براى افراد لجوج فايده نمى‌دهد.)
علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: كلمه نذر جمع نذير و نذير يا به معناى منذر و بيم‌رسان است، و يا به معناى انذار و بيم رساندن است، و هر دو معنا صحيح است، هر چند معناى اول به
فهم نزديک‌تر است.
(دیدگاه شیخ طبرسی در مجمع البیان:
)
•
مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «نُذُر»، ص۵۸۲.
