نَصَب (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
نَصَب: (لا يَمَسُّنَا فيها نَصَبٌ) «نَصَب» (بر وزن حسب) به معناى مشقت و زحمت است
، و بعضى از مفسران مى‌گويند:
«نَصَب» به مشقت‌هاى جسمانى اطلاق مى‌شود.
(الَّذِي أَحَلَّنَا دَارَ الْمُقَامَةِ مِن فَضْلِهِ لَا يَمَسُّنَا فِيهَا نَصَبٌ وَ لَا يَمَسُّنَا فِيهَا لُغُوبٌ) (همان كسى كه با فضل خود ما را در اين سراى اقامت جاويدان جاى داد كه نه در آن رنجى به ما مى‌رسدو نه سستى و واماندگى.)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرماید: كلمه نصب به فتحه نون و صاد- به معناى
تعب و مشقت است. و كلمه
لغوب - به ضمه لام- به معناى خستگى و تعب در طلب معاش و غير آن است. و معنايش اين است كه: آن خدايى كه ما را به فضل خودش و بدون اينكه استحقاقى داشته باشيم در خانه جاودانه داخل كرد، بهشتى كه نه در آن مشقتى هست و نه تعبى، و نه ما در آنجا در طلب آنچه مى‌خواهيم دچار خستگى و كندى مى‌شويم، چون هر چه بخواهيم در آن هست.
(دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
•
مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «نَصَب»، ص۵۸۸.
