مُضْغَة (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
مُضْغَة:
(ثُمَّ مِن مُّضْغَةٍ) مُضْغَة: از مادّه
«مضغ» به معنى «جويدن» است.
اين واژه به معنى مقدار كمى گوشت است كه
انسان در يک لقمه مى‌تواند آن را بجود (چيزى شبيه گوشت جويده) و اين تشبيه جالبى است.
براى جنين در دوران بعد از علقه بودن است.
اين كلمه سه بار در قرآن مجيد ذكر شده است.
به موردی از کاربرد
مُضْغَة در
قرآن، اشاره می‌شود:
(يَا أَيُّهَا النَّاسُ إِن كُنتُمْ فِي رَيْبٍ مِّنَ الْبَعْثِ فَإِنَّا خَلَقْنَاكُم مِّن تُرَابٍ ثُمَّ مِن نُّطْفَةٍ ثُمَّ مِنْ عَلَقَةٍ ثُمَّ مِن مُّضْغَةٍ مُّخَلَّقَةٍ وَ غَيْرِ مُخَلَّقَةٍ لِّنُبَيِّنَ لَكُمْ وَ نُقِرُّ فِي الْأَرْحَامِ مَا نَشَاء إِلَى أَجَلٍ مُّسَمًّى ثُمَّ نُخْرِجُكُمْ طِفْلًا ثُمَّ لِتَبْلُغُوا أَشُدَّكُمْ وَ مِنكُم مَّن يُتَوَفَّى وَ مِنكُم مَّن يُرَدُّ إِلَى أَرْذَلِ الْعُمُرِ لِكَيْلَا يَعْلَمَ مِن بَعْدِ عِلْمٍ شَيْئًا وَ تَرَى الْأَرْضَ هَامِدَةً فَإِذَا أَنزَلْنَا عَلَيْهَا الْمَاء اهْتَزَّتْ وَ رَبَتْ وَ أَنبَتَتْ مِن كُلِّ زَوْجٍ بَهِيجٍ) (اى مردم! اگر در
رستاخیز شكى داريد، به اين نكته توجّه كنيد كه: ما شما را از
خاک آفريديم، سپس از
نطفه و بعد از خون بسته شده، سپس از «
مضغه» (چيزى شبيه گوشت جويده شده)، كه بعضى داراى شكل و خلقت است و بعضى بدون شكل؛ تا براى شما روشن سازيم كه بر هر چيز قادريم. و جنين‌هايى را كه بخواهيم تا مدّت معيّنى در رحم مادران نگاه مى‌داريم و آن‌چه را بخواهيم ساقط مى‌كنيم؛ بعد شما را بصورت طفلى بيرون مى‌آوريم؛ سپس هدف اين است كه به حدّ كمال و بلوغ خويش برسيد. و بعضى از شما قبض روح مى‌شوند و بعضى از شما به نامطلوب‌ترين مرحله عمر مى‌رسند؛ آن‌چنان كه بعد از علم و آگاهى، چيزى نمى‌دانند. و همچنين زمين را در فصل زمستان خشک و مرده مى‌بينى و هنگامى كه
آب باران بر آن فرو مى‌فرستيم، به جنبش در مى‌آيد و رويش مى‌كند و از هر نوع گياهان بهجت‌انگيز مى‌روياند.)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرماید: كلمه مضغة به معناى قطعه‌اى گوشت جويده شده است.
• شریعتمداری، جعفر، شرح و تفسیر لغات قرآن بر اساس تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «مُضْغَة»، ج۴، ص۳۰۶.
