مَضْغ (مفردات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
مَضْغ (به فتح میم و سکون ضاء) از
واژگان قرآن کریم به معنای جویدن است. مشتق این واژه در آیات قرآن به صورت مضغة آمده است.
مُضْغَة (به ضم میم و سکون ضاء و فتح غین) به معنای تكّه گوشتى است به اندازه يک دفعه جويدن و مراد از آن جنین انسان بعد از مرحله علقه است.
مَضْغ به معنای جويدن است. «مَضَغَ الطعامَ مَضْغاً: لاكهُ بسنّهِ»
(فَإِنَّا خَلَقْناكُمْ مِنْ تُرابٍ ثُمَّ مِنْ نُطْفَةٍ ثُمَّ مِنْ عَلَقَةٍ ثُمَّ مِنْ مُضْغَةٍ) (ما شما را از
خاک آفريديم، سپس از
نطفه، و بعد از خون بسته شده، سپس از مضغه (چيزى شبيه گوشت جويده شده).)
(ثُمَّ خَلَقْنَا النُّطْفَةَ عَلَقَةً فَخَلَقْنَا الْعَلَقَةَ مُضْغَةً فَخَلَقْنَا الْمُضْغَةَ عِظاماً) (سپس نطفه را به صورت علقه (خون بسته)، و علقه را به صورت مضغه (چيزى شبيه گوشت جويده شده)، و مضغه را به صورت استخوان‌هايى درآورديم؛ و بر استخوان‌ها گوشت پوشانديم.)
مُضْغَة چنان‌كه اهل لغت گفته‌اند تكّه گوشتى است به اندازه يک دفعه جويدن. آيا
جنین را در آن حالت مُضْغَه گفته چون يک تكّه گوشت و به قدر يک جويدن است؟ و اللّه العالم.
مضغه فقط سه بار در قرآن مجيد آمده است.
•
قرشی بنایی، علی اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «مضغ»، ج۶، ص۲۶۱.
