«مَور» (بر وزن قول)، در لغت به معانی مختلفی آمده است، «راغب» در «مفردات» میگوید: «مور» به معنای جریان سریع است، و نیز میگوید: گرد و غباری را که باد به هر سو میبرد، «مور» میگویند.
بعضی نیز «مور» را به حرکت دورانی تفسیر کردهاند. از مجموع این تفسیرها استفاده میشود که، «مور» همان حرکت سریع و دورانی و توام با رفت و آمد، اضطراب و تموج است.
علامه طباطبایی در تفسیر المیزان میفرماید: كلمه مور (به طورى كه در مجمع البيان آمده) به معناى تردد و آمد و رفت چيزى چون دود است، هم چنان كه دود در فضا مىپيچد و آمد و شد مىكند تا از بين برود.