• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

مَفَرّ (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





مَفَرّ (به فتح میم و فاء و تشدید راء) از واژگان قرآن کریم به معنای فرارگاه است.



مَفَرّ: به معنای فرارگاه، اسم مکان و مصدر میمی است.


(يَقُولُ الْإِنْسانُ يَوْمَئِذٍ أَيْنَ‌ الْمَفَرُّ) «انسان در آن روز گويد: فرارگاه كجاست؟».


۱. قرشی بنابی، علی اکبر، قاموس قرآن، ج۵، ص۱۶۰.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۶۲۸.    
۳. طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۳، ص۴۳۷.    
۴. ابن فارس، احمد، معجم مقاییس اللغة، ج۴، ص۴۳۹.    
۵. زبیدی، مرتضی، تاج العروس، ج۷، ص۳۴۷.    
۶. قیامت/سوره۷۵، آیه۱۰.    
۷. طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ج۲۰، ص۱۰۵.    
۸. طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه سیدمحمدباقر موسوی، ج۲۰، ص۱۶۶.    
۹. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱۰، ص۵۹۸.    
۱۰. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۶، ص۱۰۲.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله "فر"، ج۵، ص۱۶۰.    






جعبه ابزار