• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

مسافحه (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


منبع: مسافحه (قاموس قرآن (جلد ۳))
مقالات مرتبط: غَیْرَ مُسافِحیْنَ (لغات‌قرآن)، سفح (مفردات‌نهج‌البلاغه)، مسافحه.


مُسافَحَه (به ضم میم و فتح فاء و حاء) از واژگان قرآن کریم به معنای زنا است.


مُسافَحَه
[۱] قرشی بنایی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۳، ص۲۷۱.    
[۲] طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۲، ص۳۷۲.    
و سِفاح به معنى زنا است. طبرسی گويد: اصل آن از سفح به معنى ريختن آب است علّت اين تسميه آن است كه زناكار آب خود (منی) را به طور باطل می‌ريزد. پائين کوه را سفح جبل نامند كه آب كوه در آن می‌ريزد.
[۳] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۳، ص۵۰.    


(وَ أُحِلَّ لَكُمْ ما وَراءَ ذلِكُمْ أَنْ تَبْتَغُوا بِأَمْوالِكُمْ مُحْصِنِينَ غَيْرَ مُسافِحِينَ‌ ...)
[۴] نساء/سوره۴، آیه۲۴.    
يعنى «غير از زنانی كه گفته شد ديگران بر شما حلال‌اند كه با اموال خود بخواهيد در حالی كه عفيفيد و زناكار نيستيد....»
[۵] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۴، ص۲۷۵.    
[۶] طباطبایی، سید حمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۴، ص۴۲۷.    
[۷] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۳، ص۵۲.    
[۸] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۵، ص۱۰۷.    


۱. ↑ قرشی بنایی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۳، ص۲۷۱.    
۲. ↑ طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۲، ص۳۷۲.    
۳. ↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۳، ص۵۰.    
۴. ↑ نساء/سوره۴، آیه۲۴.    
۵. ↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۴، ص۲۷۵.    
۶. ↑ طباطبایی، سید حمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۴، ص۴۲۷.    
۷. ↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۳، ص۵۲.    
۸. ↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۵، ص۱۰۷.    


قرشی بنایی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «سفح»، ج۳، ص۲۷۱.    


رده‌های این صفحه : مفردات قرآن | واژه شناسی واژگان سوره نساء
جعبه ابزار