محمدرضا طبسی نجفی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
محمدرضا طبسی، معروف به مروج از علمای برجسته معاصر بود. وی در
طبس دیده به جهان گشود و بعد از سال‌ها مجاهدت علمی، فرهنگی و سیاسی، در
قم از دنیا رفت و در جوار حرم مطهر
حضرت معصومه (علیهاالسلام) به خاک سپرده شد.
آیت الله محمدرضا طبسی، در هجدهم
شعبان سال ۱۳۲۲هجری قمری آنگاه كه پدر و مادرش به زیارت
ثامن‌الحجج مشرف شده بودند پا به عرصه حیات نهاد. پدرش كه از صالحان و تقواپیشگان و ارادتمندان امام هشتم (علیه‌السلام) بود، نامش را محمدرضا گذاشت. دوران كودكی و نوجوانی را در
طبس گذرانید و مبادی علوم را نزد پدر و سید محمدعلی معروف به میرزا جعفر فرا گرفت. به سال ۱۳۲۷هجری قمری به فرمان پدر به
مشهد مهاجرت كرد. در آن هنگام، او پانزده بهار را پشت سر نهاده و با شور و شوقی زایدالوصف برای ادامه تحصیل در حوزه مشهد رحل اقامت افكنده بود. مقدمات و بخشی از مرحله سطح را نزد اساتید معروف حوزه مشهد آموخت:
ادبیات عرب را نزد
ادیب نیشابوری،
اصول را نزد
شیخ کاظم دامغانی، قوانین را نزد
میرزا محمدحسین شهرستانی و
شرح لمعه را نزد
سیدمحمدباقر مدرس.
حوزه مشهد نمی‌توانست عطش او را برای فراگیری علوم مختلف اسلامی‌فرونشاند. از این رو به
حوزه علمیه قم هجرت كرد. در آغاز به تكمیل مرحله سطح پرداخت:
مکاسب شیخ انصاری و
کفایة الاصول آخوند خراسانی را نزد عالم فرهیخته، آیت حق،
سید علی یثربی کاشانی، رسائل شیخ انصاری را نزد آیت الله العظمی مرحوم
سید محمدتقی خوانساری و
ریاض المسائل را نزد جمال السالكین، عارف و فقیه نامور آیت الله
میرزا جواد آقا ملکی تبریزی فرا گرفت. سپس به درس خارج
فقه و اصول راه یافت.
در این مرحله هفت سال از محضر حاج
شیخ عبدالکریم حائری یزدی، مؤسس حوزه علمیه قم، بهره گرفت.
فلسفه و
علوم عقلی را از محضر فیلسوفان فرزانه
میرزا علی‌اکبر یزدی و
سید ابوالحسن رفیعی قزوینی و
فصوص الحکم محیی‌الدین عربی را نزد عارف و عالم بلند آوازه حضرت آیةالله العظمی
محمدعلی شاه‌آبادی فرا گرفت. وی در مدت اقامت خود در قم همواره ملازم استاد و مراد و محبوب خود میرزا جواد آقا ملكی تبریزی (رحمة‌الله‌علیه) بود و از آن استاد الهی
اخلاق و سیر و سلوك می‌آموخت.
محقق جوان ما در حالی كه مجتهدی توانا بود و به دریافت چندین
اجازه اجتهاد نائل آمده بود، باز هم از طلب علم علوم باز نایستاد و پس از چند سال اقامت در قم به
نجف اشرف مهاجرت كرد. در
حوزه نجف در دروس فقه و اصول اعلام و بزرگانی چون
میرزا محمدحسین نائینی،
آقا ضیاءالدین عراقی،
شیخ محمدحسین اصفهانی معروف به كمپانی،
میرزا علی ایروانی و
سیدابوالحسن اصفهانی شركت جست و بهره ها گرفت.
او از اصحاب مورد اعتماد و از اعضای دفتر استفتائات آیةالله العظمی سیدابوالحسن اصفهانی - مرجع مقتدر و مورد توجه خاص
امام عصر (ارواحناه فداه) بود و حدود پانزده سال از محضر پر فیض او استفاده نمود. وی در همین زمان از مباحث كلامی‌و تفسیری عالم عامل و محقق مشهور آیةالله
شیخ محمدجواد بلاغی نیز بهره ها گرفت و ذخیره ها اندوخت.
استاد طبسی در تمام این مراحل به عنوان عالمی جدی و پركار و خستگی ناپذیر مطرح بود و همگان به او به دیده عظمت می‌نگریستند.
محقق بزرگوار ما به
تواضع،
سعه صدر، خلق نیك، علو همت، بلندی اندیشه،
ورع،
تقوا،
عفت و
حیاء آراسته بود، چنانكه سیمای ظاهری او نیز پرجاذبه بود. او به بزرگان تعظیم می‌كرد و با خردسالان با مهر و عطوفت برخورد می‌نمود. همواره در
سلام بر دیگران اعم از صغیر و كبیر، وضیع و شریف سبقت می‌گرفت. ساده زیستی و بی اعتنایی به زخارف
دنیا شیوه او بود. او تا پایان عمر در خانه‌ای قدیمی و محقر زیست و از دنیا جز به قدر ضرورت برنگرفت و
قناعت را همواره پیشه خود ساخت.
تعداد زیادی از مراجع و شخصیت های بزرگ علمی معاصر محقق طبسی درباره مقام شامخ و علمی و عملی او سخن گفته اند، كه در این مقال، فقط سخن تنی چند از آنان را می‌آوریم:
« جناب عالم عامل، فاضل كامل، تكیه گاه عالمان تقواپیشه و فضلا، ثقةالاسلام حاج شیخ محمدرضا طبسی - كه همواره
خدا او را تأیید كند - از جمله كسانی است كه تمام توان خود را در طلب
علم و
عمل به كار گرفته تا به درجه والای
اجتهاد نائل آمده و به صلاح و ارشاد قرین گردیده است. او می‌تواند به احكامی‌كه به شیوه متداول میان مجتهدان بزرگ استنباط می‌كند، عمل می‌كند.» (ماه
صفر سال ۱۳۴۹)
«عالم عامل و فاضل كامل، تكیه گاه و پشتیبان فقهای راشدین و عماد فضلا و مجتهدین، شیخ بزرگوار و پك سرشت، ركن مورد اعتماد، غوّاص دریای دانش و محور تقوا و
حلم، افتخار اعلام، شخصیت مورد وثوق و سربلند و ستوده همگان، كنز
عرفان و نحریر زمان، دانشور راه یافته (به قله كمال)، شیخ محمدرضا طبسی كه از وطن خود به نجف مهاجرت كرد و با جدیت و كوشش فراوان در محضر بزرگان و بهره گیری از عنصر زمان چنان كوشید كه به مقصود نائل آمد و مجتهدی عادل گردید، پس او را سزد كه به آنچه
استنباط كند، عمل نماید و در مسائلی كه اجتهاد كند،
تقلید بر او
حرام است و او از همان اختیاراتی برخوردار است كه مجتهدان در زمان
غیبت امام عصر (عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف) از آن برخوردارند و او را به تقوای الهی توصیه می‌كنم كه بهترین زاد راه آدمی‌است.» (سال ۱۳۴۹ق)
« ... جناب عالم و عامل و فاضل كامل، صاحب اندیشه قوی و سلیقه مستقیم، صفیّ و زكیّ (دوست صمیمی و برگزیده و نیكوكار) مورد اطمینان، ثقةالاسلام شیخ محمدرضا طبسی (دامت‌تأییداته) از كسانی است كه
عمر خود را در تحصیل علوم شرعی و تنقیح مبانی نظری آن صرف كرده و در محضر جمعی از بزرگان و بر این حقیر، مدت زیادی افاده و استفاده و تحقیق و تدقیق و جدّ و جهد پرداخته تا آنكه از عالمان برجسته گردیده، از آنان كه مشارالیه بالبنان (آنكه همگان او را با انگشتان به یكدیگر نشان می‌دهند و زبانزد خاص و عام است) گردیده است؛ پس او را سزد كه به احكامی‌كه به روش متداول میان اعلام استنباط می‌كند، عمل كند، و به او اجازه دادم كه آنچه را
روایت آن از طریق من به صحت پیوسته است روایت كند...» (سال ۱۳۴۸ق)
« آیةالله طبسی) مدتی طولانی در درس من حاضر شده و با جدیت و كوشش فراوان به تنقیح مسائل شرعی از مبانی نظری آن به
انسان كه در میان عالمان عامل متداول است، پرداخته است، پس خدای را بر این نعمت عظمی‌و عطیّه كبری (نعمت و بخشش بزرگ)
شکر كند و سپاس گوید...»
(فرزانه فرهیخته و كتابشناس بزرگ، صاحب كتاب گرانسنگ
الذریعة)
«چون در روز
مبعث خاتم پیامبران (صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم) از
سامراء به
نجف اشرف برای زیارت سرور اوصیاء
امیرالمؤمنین (علیه‌السلام) شرفیاب گشتم، از حسن اتفاق برخورد كردم به دانشور مورد اعتماد بزرگان و دست پرورده مجتهدان بزرگوار، عالم عامل و فاضل كامل، دارای مزایای ارجمند و آثار زیبا و ارزشمند، محقق مدقق، صاحب تألیفات ممتع و آثار كم نظیر، فخر
شیعه و مایه قوام شریعت، علامه پارسای تقواپیشه، مولانا حاج شیخ محمدرضا مشهور به مروّج طبسی قمی- كه خدای امثال وی را فراوان كند و شریعت محمدی را به وجود او تأیید نماید...» (سال ۱۳۵۱ق)
صاحب دائرةالمعارف عظیم
اعیان الشیعه، مرحوم
آیت‌الله سیدمحسن جبل عاملی در ضمن اجازه ای از علامه طبسی این گونه تعبیر می‌كند:
« ... برادر الهی، عالم عامل، فاضل كامل، زبدةالعلماء و عمدةالفضلاء، مولانا الشیخ محمدرضا مشهور به مروّج طبسی...» (سال ۱۳۵۲ق)
محمدباقر بیرجندی خراسانی، صاحب
کبریت الاحمر كه عالمی‌بسیار دقیق و محدثی خبیر بوده است در ضمن اجازه ای كه به محقق طبسی داده است از او این گونه تعبیر كرده است:
« جناب مؤید یگانه، عالم كامل فرزانه، پیشتاز فضلای متبحّر و زبده عالمان مكرّم محترم، فخر اعلام و مروّج احكام، شیخ جلیل نبیل (استاد بزرگ شریف) ...» (سال ۱۳۴۹ق)
حكیم متأله و عارف بی بدیل، شیخ محمدعلی شاه‌آبادی: «و از جمله كسانی كه در خلوت و جلوت، و در شب و روز به كشف حقایق و دقایق دانش دین پرداخته و مسائل دینی را بر بنیادهای آن استوار ساخته و
حلال و
حرام دین را از آن استنباط كرده تا آنكه مدال افتخار « انتم افقه الناس اذا عرفتم معانی كلامنا» را دریافت كرد. آنكه در راه
صدق و صفا و سلوك كرده و مراتب قرب و كمال را نور دیده و به آسمان دانش و
تقوا عروج كرده، همنام مولای ما و امید ما
حضرت رضا (علیه‌آلاف‌التحیةوالثناء)، حاج شیخ محمدرضا طبسی است...»
مرحوم آیةالله طبسی از جمله دانشمندانی بود كه در سنگر دین با حربه قلم، دلسوزانه به دفاع از دین می‌پرداخت. حاصل این مرزبانی، سی و پنج كتاب و رساله است كه به بعضی از آنها اشاره می‌كنیم:
۱- گاه با عزمی‌استوار از حریم پدر ولایت، مدافع موّحد خاتم پیامبران (صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم) یعنی
حضرت ابوطالب دفاع می‌كرد و در اثری ماندگار و ممتع به معرفی آن یگانه مدافع
رسول اکرم (صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم) در سخت‌ترین شرایط می‌پرداخت و پرده های ابهام را كه از سوی دشمنان فرزندش علی (علیه‌السلام) پدید آمده است، كنار می‌زد و به این هم بسنده نمی‌كرد و هر ساله در روز رحلت غمبار جناب ابوطالب به سوگ می‌نشست و مجلس ذكر مصیبت ترتیب می‌داد. كتاب
منیةالراغب فی ایمان ابیطالب كه تحت عنوان « ابوطالب یگانه مدافع اسلام» ترجمه شده است.
۲- گاه مشعل
هدایت به دست می‌گرفت و به بیرون راندن دیو سیرتان و اندیشه های ناباب آنها از حوزه دین همت می‌گماشت:
الف) مصباح الهدی فی الرد علی القادیانیة
ب) قادیانی چه می‌گوید؟
ج) الصوفیة المبتدعة
۳- گاه به تشیید پایه های دین می‌پرداخت و اصول عقاید را می‌نگاشت:
۱- الاعتقادات
۲- دروس فی العقیدة و العقائد
۳- تبصرة المتعلمین فی عقائد المؤمنین
۴- عقد الفرائد فی اصول العقائد
۵- القول الفصیح فی اصول الدین الصحیح
۶- الشیعة و الرجعة
۷- اثبات الرجعة
۸- الامام الغائب
۹- ذخیرة العباد فی ما یتعلق بالمعاد
و...
۴- گاه در محضر بزرگان زانوی تلمّذ به زمین می‌زد و از خرمن دانش آنها خوشه های فقه و اصول می‌چید:
۱- تقریرات بحث آیةالله العظمی سیدابوالحسن اصفهانی
۲- تقریرات بحث آیةالله العظمی شیخ محمدحسین نایینی
۳- تقریرات بحث آیةالله العظمی شیخ ضیاءالدین عراقی
۵- گاه خود دامن همت به كمر می‌زد و برای افزایش
بصیرت دانشجویان و متعلمان یا برای راهنمایی بندگان خدای سبحان، قلم می‌زد:
۱- ذخیرةالصالحین فی شرح تبصرة المتعلمین (دوره فقه استدلالی)
۲- رسالة فی الحج
۳- رسالة فی المعاطاة
۴- مباحث فی علم الاصول
۵- طریق النجاة (رساله عملیه ایشان)
۶- گاه به
قرآن روی می‌آورد و به تفسیر آن می‌پرداخت
۱-جامع البیان فی تفسیر القرآن
۲- تفسیر سوره عمّ
۷- و در پایان به سوی مشعل هدایت و سفینه نجات روی آورد
۱- مقتل الامام الحسین (علیه‌السلام)
۲- النهضة الحسینیة و الدعوة الالهیة
۱-یكی از اهداف شوم رژیم مستبد شاهنشاهی از تبعید
امام خمینی (رحمة‌الله‌علیه) از
ترکیه به نجف اشرف به خیال خام او كوچك كردن امام و محو كردن شخصیت ایشان در پرتو شخصیت‌های بزرگ علمی‌حوزه نجف بود. محقق طبسی از جمله كسانی بود كه برای تعظیم و تكریم هر چه بیشتر امام و ناكام گذاشتن دشمنان
اسلام، تا چهل كیلومتری نجف اشرف به استقبال امام شتافت و با آگاهی و بصیرت می‌گفت و بر این گفته پای می‌فشرد كه باید از زحمات این مرد (یعنی امام خمینی) تقدیر به عمل آورد.
۲- در همان راستا حركت زیبای دیگری را از محقق طبسی شاهد هستیم. ایشان پس از ورود امام به نجف اشرف و تشكیل
نماز جماعت ایشان در
مسجد شیخ انصاری (رحمة‌الله‌علیه) به منظور تأیید و تجلیل و تثبیت موقعیت امام، نماز جماعت خود را در حرم مطهر امیرمؤمنان (علیه‌السلام) تعطیل كرد و در نماز جماعت امام شركت می‌نمود.
۳- همچنین ایشان از جمله عالمان آگاه و بزرگواری بودند كه برای خنثی كردن حركت كور دشمنان اسلام، در تأیید و حمایت از امام خمینی اعلامیه صادر كردند و تلگراف فرستادند.
۴- این رجل الهی و شیر بیشه
علم و
تقوا و كیاست در دفاع از اسلام و امام در ضمن تلگرافی كه حكی از قوت
ایمان و فراستی مؤمنانه است خطاب به عَلَم نخست وزیر وقت رژیم شاهنشاهی می‌نویسد: « كاری نكن كه عَلَم بر تو سنگین گردد.»
۵- ایشان حمایت از امام خمینی (رحمة‌الله‌علیه) را حمایت از امام زمان (علیه‌السلام) می‌دانستند.
۶- در جریان
دفاع مقدس، دیگران را به شركت فعال در جبهه تشویق می‌كرد و همواره آرزو می‌كرد كه ای كاش پیری و ضعف قوا مانع ایشان از رفتن به جبهه نبود و می‌توانست دوشادوش رزمندگان اسلام از حریم كشور امام زمان (ارواحناه فداه) دفاع كند.
۷- ایشان به این كتفا نكرد و فرزند رشیدش آقا محمدصادق را در جریان دفاع مقدس تقدیم انقلاب كرد و افتخار پدر شهید بودن را نیز به دست آورد.
مرحوم آیةالله طبسی پس از سال ها رنج و زحمت طاقت‌فرسا در راه اعتلای دین، رو به افول نهاد. در سال ۱۳۹۹ه.ق به بیماری جانكاهی كه از كثرت اشتغال به تألیف و اهتمام در امر دین پدید آمده بود مبتلا گردید و سرانجام در بیست و پنجم ماه
ربیع الاول سال ۱۴۰۵ ندای حق را لبیك گفت و رخ در نقاب خاك كشید. پیكر پك و مطهر این عالم ربانی در جوار
حضرت فاطمه معصومه (سلام‌الله‌علیها) در حجره ۳۸صحن بزرگ به خاك سپرده شد.
عاش سعیدا و مات سعیدا
•
پایگاه اطلاع‌رسانی حوزه، برگرفته از مقاله «محمدرضا طبسی»، تاریخ بازیابی ۱۳۹۶/۱/۱۶.
