لین (مفردات‌نهج‌البلاغه)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
لین (به کسر لام) از
واژگان نهج البلاغه به معنای نرمی است. اصطلاح
لَيِّنُ الْعَرِيكَة به معنای نرم‌خوی و دو بار در نهج البلاغه آمده است.
لين به معنای نرمى است.
راغب گويد: در اجسام به كار رود و در خلق و معانى ديگر به طور استعاره باشد.
«مَنْ لاَنَ عُودُهُ كَثُفَتْ أَغْصَانُهُ» «هر كس تركه‌اش نرم باشد شاخه‌هايش بيشتر مى‌شود.»
(شرح‌های حکمت:
)
امام (صلوات‌الله‌علیه) درباره حجج خدا و امامان حق فرموده است:
«وَ بَاشَرُوا رُوحَ الْيَقِينِ، وَ اسْتَلاَنُوا مَا اسْتَوْعَرَهُ الْمُتْرَفُونَ» «استلان» به معنای نرم پنداشتن و نرم يافتن است. يعنى «زهدى را كه مترفين خشن و سخت مى‌دانند، آنها نرم و آسان يافته‌اند.»
(شرح‌های حکمت:
)
و به
محمد بن ابی بکر نوشته:
«فَاخْفِضْ لَهُمْ جَنَاحَكَ، وَأَلِنْ لَهُمْ جَانِبَكَ» «بال رحمت را بر اهل
مصر فرودآور، (با آنها مهربان باش) و طرفت را بر آنها نرم كن يعنى با آنها نرم و خوشرفتار باش.»
(شرح‌های نامه:
)
«لَيِّنُ الْعَرِيكَةِ» يعنى «نرم طبيعت و نرم خوى.»
آن دو بار در «نهج البلاغه» آمده است
كه در «عرک» گذشت.
موارد زيادى از لین در «
نهج البلاغه» آمده است.
•
قرشی بنایی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «لین»، ج۲، ص۹۵۷.
