لحاظ استعمالی

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف

---

لحاظ لفظ و معنا ، موجود در وقت استعمال لفظ است.

---

لحاظ استعمالی، از اقسام لحاظ لفظ و معنا و مقابل لحاظ مستعمل بوده و به لحاظی گفته می‌شود که هنگام استعمال محقق می‌گردد زیرا استعمال به معنای به کارگیری لفظ و اراده معنای آن است؛ پس هر جا استعمال محقق گردد، باید قبل از آن، لفظ و معنا توسط استعمال کننده تصور و لحاظ شود؛ یعنی لفظ و معنا در ذهن وی حاضر شده و مورد التفات نفس قرار گیرد. این لحاظ را لحاظ استعمالی می‌گویند.
برای مثال، شخص برای استعمال لفظ «اسد» در حیوان درنده، اول لفظ اسد و معنای آن را در نظر می‌گیرد، آن گاه لفظ را در آن معنا استعمال می‌کند.

---