قِناع (مفردات‌نهج‌البلاغه)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
قِناع (به کسر قاف و فتح نون) از
واژگان نهج البلاغه به معنای
پرده،
حجاب و آنچه زن سر خود را با آن مى‌پوشاند (روسرى- چارقد) و از ریشه
قنع به معنای رضایت هست.
دو مورد از این ماده در
نهج البلاغه آمده است.
قِناع به معنای پرده، حجاب و آنچه زن سر خود را با آن مى‌پوشاند (روسرى- چارقد) و از ریشه
قنع به معنای رضایت آمده است.
به برخی از مواردی که در نهج البلاغه به‌کار رفته است، اشاره می‌شود:
امام علی (علیه‌السلام) درباره
طلحه و
زبیر فرموده است:
«كُلُّ واحِد مِنْهُمَا حَامِلُ ضَبٍّ لِصَاحِبِهِ، وَعَمَّا قَلِيل يُكْشَفُ قِنَاعُهُ بِهِ! وَاللهِ لَئِنْ أَصَابُوا الَّذِي يُرِيدُونَ لَيَنْتَزِعَنَّ هذَا نَفْسَ هذَا» «هر يک حامل
عداوت آن ديگرى است، به زودى پرده آن عداوت برداشته مى‌شود، به خدا قسم اگر به مراد خود مى‌رسيدند، اين روح او را از بدن خارج مى‌كرد. (يكى آن ديگرى را مى‌كشت)»
(شرح‌های خطبه:
درباره
خفاش فرموده است:
«فَإِذا أَلْقَتِ الشَّمْسُ قِنَاعَهَا، أَطْبَقَتِ الاَْجْفانَ عَلَى مآقيها» «چون
آفتاب پرده خود را انداخت (و
دنیا روشن شد.) او پلكها برهم مى‌گذارد.»
(شرح‌های خطبه:
)
این ماده دو بار در
نهج البلاغه آمده است.
•
قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «قناع»، ج۲، ص۸۸۱.
