قَوْض (مفردات‌نهج‌البلاغه)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
قَوْض (به فتح قاف) از
واژگان نهج البلاغه به معنای منهدم کردن است.
تَقویض (به فتح قاف) به معنای کندن چوب‌های طناب خیمه است.
دو مورد از این ماده در
نهج البلاغه آمده است.
قَوْض به معنای منهدم کردن آمده است.
«قَاضَ البناءَ يقُوضهُ قَوْضاً: هدمهُ»تَقویض به معنای کندن چوب‌های طناب‌های
خیمه است.
به برخی از مواردی که در نهج البلاغه به‌کار رفته است، اشاره می‌شود:
امام علی (علیه‌السلام) درباره
موعظه فرموده است:
«فَكُونُوا كَالسَّابِقِينَ قَبْلَكُمْ، وَالْمَاضِينَ أَمَامَكُمْ، قَوَّضُوا مِنَ الدُّنْيَا تَقْوِيضَ الرَّاحِلِ، وَطَوَوْهَا طَيَّ الْمَنَازلِ.» «مانند گذشتگان باشید که خیمه خود را از جا در آورند مانند در آوردن مسافر و
دنیا را پشت سر گذاشتند مانند طیّ منازل.» (یعنی خیمه‌های خود را از دنیا کندند.)
(شرح‌های خطبه:
)
از این کلمه دو مورد در
نهج البلاغه آمده است و هر دو از باب تفعیل.
•
قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «قوض»، ج۲، ص۸۸۴.
