قَسْو (مفردات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
قَسْو (به فتح قاف و سکون سین)
قَسْوَة (به فتح قاف و سکون سین) و
قَساوَة (به فتح قاف و فتح واو) از
واژگان قرآن کریم به معنای سنگدلی است.
مشتقات
قَسْو که در
آیات قرآن آمده عبارتند از:
قَسَتْ (به فتح قاف و سین) به معنای سخت،
قَسْوَةً (به فتح قاف و سکون سین) به معنای سخت‌تر،
قاسِیَة (به فتح قاف و کسر سین) به معنای سختی و صفتی است.
قَسْو:
قَسْوَة و قَساوَة به معنی سنگدلی است.
«قَسَا قَلْبُهُ قَسْواً... صَلُبَ وَ غَلُظَ» راغب گوید: اصل آن از «حجر قاس» است یعنی سنگ سخت است.
طبرسی فرموده: قسوة رفتن نرمی و رحمت است از دل و صلابت هر چیز را قسوة گویند.
به مواردی از
قَسْو که در قرآن به کار رفته است، اشاره می‌شود:
(ثُمَ قَسَتْ قُلُوبُکُمْ مِنْ بَعْدِ ذلِکَ فَهِیَ کَالْحِجارَةِ اَوْ اَشَدُّ قَسْوَةً...) «سپس دل‌های شما مانند سنگ‌ها سخت و یا از آن سخت‌تر گردید.»
(وَ جَعَلْنا قُلُوبَهُمْ قاسِیَةً) «دل‌های آنها را سخت کردیم.»
•
قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «قسم»، ج۶، ص۸.
