• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

قَبَضتُ (لغات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





قَبَضتُ: (فَقَبَضْتُ قَبْضَةً مِّنْ أَثَرِ الرَّسُولِ)
از مادّه «قبض» به معنی «گرفتن» و جمع کردن اجزای پراکنده است.



به موردی از کاربرد قَبَضتُ در قرآن، اشاره می‌شود:

۱.۱ - قَبَضت (آیه ۹۶ سوره طه)

(قالَ بَصُرْتُ بِما لَمْ يَبْصُرُوا بِهِ فَقَبَضْتُ قَبْضَةً مِّنْ أَثَرِ الرَّسُولِ فَنَبَذْتُها وَ كَذلِكَ سَوَّلَتْ لی نَفْسی)
(گفت: «من چيزى ديدم كه آنها آن را نديدند؛ من قسمتى از آثار و در پاى فرستاده خدا، جبرئیل را گرفتم، سپس آن را در درون گوساله افكندم و اين كارى بود كه هواى نفس من در نظرم جلوه داد.»)

۱.۲ - قَبَضت در المیزان و مجمع البیان

علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید:
و در معناى قبضت قبضة بعضى‌ گفته‌اند كلمه قبضه مصدر به معناى اسم مفعول است ولى به آن اشكال كرده‌اند و گفته‌اند كه هرگاه مصدر به معناى اسم مفعول باشد حرف تاء در آخرش در نمى‌آيد، مى‌گويند: اين حله نسج (بافت) يمن است و نمى‌گويند: نسجه يمن است، پس متعين آن است كه قبضه را در آيه حمل بر مفعول مطلق كنيم. شخصى‌ ديگر به او ايراد كرده كه در جايى حرف تاء در آخر مصدر به معناى مفعول در نمى‌آيد كه بخواهد بر تحدید و دفعه دلالت كند، نه بر صرف مؤنث بودن مثل كلمه مورد بحث، ولى اين اشكال وارد نيست زيرا: اينكه تاء قبضه براى صرف تانيث باشد اول حرف است و خود عين مدعا است، نه دليل.

۱.۳ - قَبَضت در تفسیر نمونه

موسی (علیه‌السّلام) پس از بحث و گفتگو با برادرش‌ هارون و نکوهش شدید او در مورد گوساله‌پرستی بنی‌اسرائیل و نیز پس از تبرئه‌ هارون، به محاکمه‌ی «سامری» که گوساله را به وجود آورده بود پرداخت و گفت: این چه کاری بود که تو انجام دادی؟ او در پاسخ گفت: من از مطالبی آگاه شدم که آنها ندیدند و آگاه نشدند «من چیزی از آثار رسول و فرستادۀ خدا را گرفتم (فَقَبَضْتُ قَبْضَةً مِنْ اَثَرِ الرَّسُولِ) و سپس آن را به دور افکندم و این چنین نفس من مطلب را در نظرم جلوه داد» در این که منظور سامری از این سخن چه بوده؟ در میان مفسران دو تفسیر معروف است:
• نخست این که: مقصودش آن است که به هنگام آمدن لشکر فرعون به کنار دریای نیل، من جبرئیل را بر مرکبی دیدم که برای تشویق آن لشکر به ورود در جاده‌های خشک‌شدۀ دریا در پیشاپیش آنها حرکت می‌کرد، قسمتی از خاک زیر پای او یا مرکبش را برگرفتم و برای امروز ذخیره کردم و آن را در درون گوسالۀ طلایی افکندم و این سر و صدا از برکت آن است.
• تفسیر دیگر این که: من در آغاز به قسمتی از آثار این رسول پروردگار (موسی) مؤمن شدم و سپس در آن تردید کردم و آن را به دور افکندم و به‌سوی آیین بت‌پرستی گرایش نمودم و این در نظر من جالب‌تر و زیباتر بود.
طبق تفسیر اول، «رسول» به معنی «جبرئیل» است، در حالی که در تفسیر دوم «رسول» به معنی موسی است.
به هر حال هریک از این دو تفسیر طرفدارانی دارد و دارای نقاط روشن و یا مبهم است، ولی روی‌هم‌ رفته تفسیر دوم از جهاتی بهتر به نظر می‌رسد.


۱. طه/سوره۲۰، آیه۹۶.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۶۵۲.    
۳. طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۴، ص۲۲۵.    
۴. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۱۳، ص۳۱۴.    
۵. طه/سوره۲۰، آیه۹۶.    
۶. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۳۱۸.    
۷. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۴، ص۲۷۱-۲۷۲.    
۸. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۴، ص۱۹۴-۱۹۵.    
۹. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۶، ص۶۵.    
۱۰. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۷، ص۴۴.    
۱۱. طه/سوره۲۰، آیه۹۶.    
۱۲. فیض کاشانی، ملامحسن، التفسیر الصافی، ج۳، ص۳۱۸.    
۱۳. رازی، فخرالدین، تفسیر رازی، ج۲۲، ص۱۱۱.    
۱۴. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۱۳، ص۳۱۴.    



شریعتمداری، جعفر، شرح و تفسیر لغات قرآن بر اساس تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «قَبَضتُ»، ج۳، ص۵۳۹-۵۴۰.    


رده‌های این صفحه : لغات سوره طه | لغات قرآن




جعبه ابزار