حضرت الیاس علیه‌السّلام یکی از پیامبران الهی است که نامش دو بار در قرآن کریم آمده است: ۱. (وزکریا ویحیی وعیسی والیاس کل من الصالحین)؛ «و زکریا و یحیی و عیسی و الیاس همگی از شایستگان بودند».
۲. (وان الیاس لمن المرسلین اذ قال لقومه الا تتقون اتدعون بعلا وتذرون احسن الخالقین والله ربکم ورب آبائکم الاولین فکذبوه فانهم لمحضرون الا عباد الله المخلصین وترکنا علیه فی الآخرین سلام علی ال یاسین انا کذلک نجزی المحسنین)؛ «و به راستی الیاس از فرستادگان ما بود. چون به قوم خود گفت: آیا پروا نمی‌دارید؟ آیا بعل را می‌پرستید و بهترین آفرینندگان را وا می‌گذارید؟(یعنی) خدا را که پروردگار شما و پروردگار پدران پیشین شماست سپس او را دروغگو شمردند و قطعا آن‌ها (در آتش) احضار خواهند شد؛ مگر بندگان پاکدامن خدا. و برای او در میان آیندگان (آوازه نیک) به جا گذاشتیم. درود بر پیروان الیاس! ما نیکوکاران را این گونه پاداش می‌دهیم».
مفسران درباره این که الیاس علیه‌السّلام که بود اختلاف نظر دارند؛ قتاده و ابن مسعود ، الیاس را همان ادریس می‌دانند، ابن عباس گفته است الیاس نام خضر پیغمبر است و وهب او را همان ذوالکفل می‌داند.
از آیات قرآن استفاده می‌شود این پیامبر بر قومی بت پرست مبعوث و مانند سایر پیامبران تکذیب شد. درباره وی مطالب نامعقولی نقل شده که قرآن کریم نامی از آن‌ها نبرده است. طبق پاره‌ای از روایات و تواریخ، الیاس همچون خضر از آب حیات نوشید و همیشه زنده و موکل بر دریاها است؛ چنان که خضر موکل بر خشکی است.
