قَصَص (به فتح قاف و صاد) یکی از مفردات نهج البلاغه به معنای سرگذشت و نقل آن و تعقیب است. طبرسی می‌گوید: قصص به معنای قصّه و سرگذشتی است که برخی پشت سر بعضی باشد. حضرت علی (علیه‌السلام) درباره قرآن و ... از این واژه استفاده نموده است.
(بر وزن شرف) به معنای سرگذشت و نقل آن و تعقیب اسم و مصدر هر دو آمده است. طبرسی می گوید: قصص به معنای قصّه و سرگذشتی است که برخی پشت سر بعضی باشد. این وزن به معنای جمع نیامده، بلکه جمع قصّه «قصص» به کسر قاف و «اقاصیص» است.
