• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

قسط (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





قِسْط (به کسر قاف و سکون سین) از واژگان قرآن کریم به معنای عدالت است.
قاسط (به کسر سین) در دو معنای عادل و منحرف از حق است.
إقْساط (به کسر همزه و سکون قاف) از باب افعال به معنی عدالت است.
مشتقات قِسْط که در آیات قرآن آمده عبارتند از:
الْمُقْسِطِینَ‌ (به ضم میم و کسر قاف) به معنای عدالت‌پیشگان،
الْقاسِطُونَ‌ (به کسر سین) به معنای ستمکار و منحرف از حق،
الْقِسْطَ (به کسر قاف و سکون سین) به معنای عدل است.


قِسْط به معنی عدالت است.
قسط از مصادری است که وصف واقع شوند مثل عدل گویند «رجل قسط» چنان‌که گویند «زید عدل» و آن در عدالت و ظلم هر دو به کار می‌رود.
«قسط الوالی قسطا» یعنی حکمران به عدالت رفتار کرد. «قسط قسطا و قسوطا» یعنی ستم کرد و از حق منحرف شد.
ولی قاموس و اقرب صریح‌اند در این‌که قسط به کسر اول به معنی عدل و به فتح آن به معنی ظلم و انحراف است.
قاسط در دو معنای عادل و منحرف از حق است.
در اقرب الموارد گفته: آن از اضداد است و به معنی عادل و ظالم آید.
ولی طبرسی فرموده: قاسط به معنی ظالم و مقسط به معنی عادل است‌.
إقْساط از باب افعال به معنی عدالت است.
راغب گفته: اقساط آن است که نصیب دیگری را بدهی و آن انصاف است.
لذا گفته‌اند: «اقسط: اذا عدل»


به مواردی از قِسْط که در قرآن به‌ کار رفته است، اشاره می‌شود:

۲.۱ - بِالْقِسْطِ (آیه ۲۹ سوره اعراف)

(قُلْ اَمَرَ رَبِّی‌ بِالْقِسْطِ)
(بگو: پروردگارم امر به عدالت کرده است.)

۲.۲ - بِالْقِسْطِ (آیه ۵۴ سوره یونس)

(وَ قُضِیَ بَیْنَهُمْ‌ بِالْقِسْطِ)
(و در ميان آن‌ها، به عدالت داورى مى‌شود.)

۲.۳ - بِالْقِسْطِ (آیه ۴ سوره یونس)

(لِیَجْزِیَ الَّذِینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ‌ بِالْقِسْطِ)
(تا کسانی را که ایمان آورده و کارهای شایسته انجام داده‌اند، به عدالت جزا دهد.)
ایضا قسط نصیبی است که از روی عدالت باشد، جمع آن اقساط است. در این آیه ممکن است مراد نصیب باشد.

۲.۴ - الْقاسِطُونَ‌ (آیه ۱۴ سوره جن)

(وَ اَنَّا مِنَّا الْمُسْلِمُونَ وَ مِنَّا الْقاسِطُونَ‌)
(و این‌که گروهی از ما مسلمان و گروهی ستمکارند.)

۲.۵ - الْقاسِطُونَ‌ (آیه ۱۵ سوره جن)

(وَ اَمَّا الْقاسِطُونَ‌ فَکانُوا لِجَهَنَّمَ حَطَباً)
(و امّا ستمكاران آتش‌گيره و هيزم دوزخند.)
قاسط در هر دو آیه به معنی منحرف از حق است‌.

۲.۶ - الْمُقْسِطِینَ‌ (آیه ۴۲ سوره مائده)

(وَ اِنْ حَکَمْتَ فَاحْکُمْ بَیْنَهُمْ‌ بِالْقِسْطِ اِنَّ اللَّهَ یُحِبُ‌ الْمُقْسِطِینَ‌)
(و اگر داورى كنى، با عدالت در ميان آنها داورى كن، كه خدا عدالت‌پيشگان را دوست دارد.)
مقسطین به معنی عادلان می‌باشد.

۲.۷ - الْمُقْسِطِینَ‌ (آیه ۹ سوره حجرات)

(وَ اَقْسِطُوا اِنَّ اللَّهَ یُحِبُ‌ الْمُقْسِطِینَ‌.)
(و عدالت‌پيشه كنيد كه خداوند عدالت‌پيشگان را دوست مى‌دارد.)
چنان‌که گفته شده قسط از مصادری است که وصف واقع می‌شود، مفرد و جمع در آن یکسان است.

۲.۸ - الْقِسْطَ (آیه ۴۷ سوره انبیاء)

(وَ نَضَعُ الْمَوازِینَ‌ الْقِسْطَ لِیَوْمِ الْقِیامَةِ...)
(ما ترازوهاى عدل را در روز قیامت برپا مى‌كنيم.)

۱. قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۶، ص۵.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات فی غریب القرآن، ص۴۰۳.    
۳. طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ج۴، ص۲۶۸.    
۴. شرتونی، سعید، اقرب الموارد فی فصح العربیة و الشوارد، ج۴، ص۳۳۵.    
۵. شرتونی، سعید، اقرب الموارد فی فصح العربیة و الشوارد، ج۴، ص۳۳۵.    
۶. فیروزآبادی، مجدالدین، قاموس المحیط، ج۲، ص۳۷۹.    
۷. شرتونی، سعید، اقرب الموارد فی فصح العربیة و الشوارد، ج۴، ص۳۳۵.    
۸. قرشی بنایی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۶، ص۶.    
۹. راغب اصفهانی، حسین، المفردات فی غریب القرآن، ص۴۰۳.    
۱۰. طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ج۴، ص۲۶۹.    
۱۱. شرتونی، سعید، أقرب الموارد فی فصح العربیة و الشوارد، ج۴، ص۳۳۵.    
۱۲. طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان، ج۳، ص۱۸۸.    
۱۳. قرشی بنایی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۶، ص۶.    
۱۴. راغب اصفهانی، حسین، المفردات فی غریب القرآن، ص۴۰۳.    
۱۵. طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ج۲، ص۲۶۹.    
۱۶. راغب اصفهانی، حسین، المفردات فی غریب القرآن، ص۴۰۳.    
۱۷. امامی، عبدالنبی، فرهنگ قرآن، ج۳، ص۵۴۷    
۱۸. اعراف/سوره۷، آیه۲۹.    
۱۹. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۱۵۳.    
۲۰. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۸، ص۹۰-۹۱.    
۲۱. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۸، ص۷۳.    
۲۲. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۹، ص۸۲.    
۲۳. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۴، ص۶۳۴.    
۲۴. یونس/سوره۱۰، آیه۵۴.    
۲۵. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن‌، ص۲۱۵.    
۲۶. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۰، ص۱۰۹.    
۲۷. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۰، ص۷۵.    
۲۸. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۱، ص۳۱۲.    
۲۹. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۵، ص۱۷۵.    
۳۰. یونس/سوره۱۰، آیه۴.    
۳۱. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۲۰۸.    
۳۲. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۰، ص۱۲.    
۳۳. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۰، ص۱۱.    
۳۴. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۱، ص۲۵۶.    
۳۵. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۵، ص۱۳۷.    
۳۶. امامی، عبدالنبی، فرهنگ قرآن،ج۳، ص۵۱۱.    
۳۷. راغب اصفهانی، حسین، المفردات فی غریب القرآن، ص۴۰۳.    
۳۸. جن/سوره۷۲، آیه۱۴.    
۳۹. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۵۷۳.    
۴۰. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۲۰، ص۷۰.    
۴۱. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۲۰، ص۴۵.    
۴۲. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۵، ص۳۸۳.    
۴۳. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱۰، ص۵۵۹.    
۴۴. جن/سوره۷۲، آیه۱۵.    
۴۵. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن‌، ص۵۷۳.    
۴۶. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۲۰، ص۷۰.    
۴۷. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۲۰، ص۴۵.    
۴۸. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۵، ص۳۸۳.    
۴۹. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱۰، ص۵۵۹.    
۵۰. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۳، ص۱۸۸.    
۵۱. مائده/سوره۵، آیه۴۲.    
۵۲. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن‌، ص۱۱۵.    
۵۳. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۵، ص۵۵۸.    
۵۴. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۵، ص۳۴۱.    
۵۵. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۷، ص۴۵.    
۵۶. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۳، ص۳۰۴.    
۵۷. امامی، عبد‌النبی، فرهنگ قرآن،ج۳، ص۵۷۶.    
۵۸. حجرات/سوره۴۹، آیه۹.    
۵۹. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن‌، ص۵۱۶.    
۶۰. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۸، ص۴۶۹.    
۶۱. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۸، ص۳۱۵.    
۶۲. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۳، ص۲۰۲.    
۶۳. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۹، ص۲۰۰.    
۶۴. انبیاء/سوره۲۱، آیه۴۷.    
۶۵. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن‌، ص۳۲۶.    
۶۶. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۴، ص۴۱۲.    
۶۷. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۴، ص۲۹۲.    
۶۸. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۶، ص۱۳۰.    
۶۹. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۷، ص۸۱.    
۷۰. امامی، عبدالنبی، فرهنگ قرآن، ج۳، ص۵۶۳.    
۷۱. مکارم شیرازی، ناصر، مختصر الامثل، ج۳، ص۲۵۶.    
۷۲. بحرانی، سید هاشم، البرهان فی تفسیر القرآن، ج۳، ص۸۲۱.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «قسط»، ج۶، ص۵.    






جعبه ابزار